بازكردن جايي براي چين در اقتصاد جهاني

با توجه به بحران هاي اقتصادي موجود در جهان، اقتصاد جهاني با دو خواسته ظاهراً متضاد مواجه است. يك سو، دستيابي به ثبات اقتصاد جهاني و جلوگيري از بازگشت سياست حمايت‎گرايي نياز به اجتناب از عدم تعادل‎هاي بزرگ حساب جاري ( از نوعي كه اقتصاد جهاني از ايجاد آن تا بحران‎ها را تجربه كرده) دارد. از سوي ديگر، ملت‎هاي در حال توسعه براي بازگشت به رشد اقتصادي سريع نياز به تسخير بازارهاي جهاني با كالاهاي قابل مبادله دارند. چالش برخورد با هر دو خواسته، مظهر روابط بحث برانگيز دو جانبه آمريكا – چين شده است. سياستگذاران آمريكا (و اروپا) چين را براي ارزش‎گذاري پايين پول رايج خود سرزنش مي‎كنند، زيرا استدلال آنها اين است كه علت ريشه‎اي مازاد تجاري عظيم چين همين ارزش گذاري پايين است. رهبران چين در برابر اين فشار مقاومت مي‎كنند با ترس از اينكه افزايش ارزش پول رقابت‎پذيري كالاهاي چيني در بازارهاي جهاني را پايين آورده و صادرات لطمه خورده و رشد اقتصادي آسيب مي‎بيند. پاسخ غربي‎ها به اين نگراني اين است كه چين نياز به جايگزيني تقاضاي خارجي با تقاضاي داخلي به عنوان موتور رشد اقتصادي دارد.