مقايسه اثربخشي درمان فعال سازي رفتاري‌ ـ قراردادي گروهي، با حمايت خانوادگي و بدون حمايت آن‌ها در كاهش استرس زناشويي بيماران كرونري قلب

The Effectiveness of Group Contracting and Behavioral Activation Therapy with and without Family Support on Marital Stress in Coronary Heart Disease

استرس زناشويي از عوامل مهم بروز و تداوم بيماري كرونري قلب و پيامدهاي نامطلوب اين بيماري است. هدف اساسي پژوهش حاضر، اثربخشي درمان فعال سازي رفتاري ـ قراردادي گروهي ‌همراه با حمايت خانوادگي و بدون حمايت آن‌ها، بر استرس زناشويي در بيماران كرونر قلبي بود. در يك طرح پژوهشي شبه آزمايشي، از بين بيماران كرونري قلبي شهر تهران، تعداد 59 نفر از مردان متاهل به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در گروه‌هاي آزمايشي و كنترل گمارده شدند. شركت كنندگان مقياس استرس زناشويي استكهلم ـ تهران، پرسشنامه حمايت خانوادگي و پرسشنامه جمعيت شناختي را طي سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پي‌گيري تكميل كردند. فقط گروه‌هاي آزمايش طي 7 جلسه (هفته‌اي يك بار) تحت مداخلات درماني و 6 ماه پس از مداخله مورد پيگيري قرار گرفتند. طبق نتايج بين اثربخشي درمان بين گروه فعال‌سازي رفتاري ـ قراردادي گروهي، گروه فعال سازي رفتاري ـ قراردادي گروهي همراه با حمايت خانوادگي و گروه كنترل در كاهش علايم استرس زناشويي، تفاوت آماري معناداري وجود دارد (001/0P < ). متخصصان باليني مي‌توانند به منظور ارتقاي كيفيت زندگي و بهبودي بيماران از اين درمان براي كاهش استرس زناشويي بيماران كرونري قلبي استفاده كنند.

Marital stress is an important issue associated with incidence and maintenance of coronary heart disease and adverse consequences of this disease.This research aimed to investigate the effectiveness of group contracting and behavioral activation therapy with and without family support on marital stress in coronary heart disease patients (CHD). In the Quasi-experimental design, fifty nine married male coronary heart patients were selected and randomly assigned to two experimental and control groups. Participants completed Stockholm-Tehran Marital Stress Scale (STMSS), Social Support Questionnaire and a demographic questionnaire as the pretest, posttest and follow up. The treatment groups only received therapeutic intervention in 7 sessions (once weekly) and 6 month later were followed up. The results showed that there were statistically significant differences in marital stress among contracting and behavioral activation therapy group, contracting and behavioral activation therapy group with family support, and the control group (P < 0/001). It was concluded that clinicians can use this therapy for the reduction of marital stress in patients with coronary heart disease as a means of quality of life promotion and recovery from the disease.