رابطه بين ذهن‌آگاهي و كاركردهاي توجّهي پايدار و انتخابي

The relationship of mindfulness with sustained and selective attentional performance

ذهن‌آگاهي به عنوان مبنايي براي درمان‌هاي روان‌شناختي، نظارتي پايدار بر شرايط جاري است. هدف از اين مطالعه، بررسي رابطه بين ذهن‌آگاهي و كاركردهاي توجّهي پايدار و انتخابي است. اين مطالعه به صورت مقطعي در40 نفر از دانشجويان دانشگاه تهران به شيوه نمونه‌گيري در دسترس اجرا شد. آزمون‌هاي عصب‌شناختي عملكرد مداوم و استروپ و مقياس ذهن‌آگاهي به عنوان ابزارهاي پژوهش براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شدند. رابطه متغيرها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون ارزيابي شد. با افزايش ذهن‌آگاهي ميزان خطا و زمان پاسخ آزمون‌ها كاهش مي‌يابد. اين رابطه در خصوص زمان پاسخ آزمون عملكرد مداوم معني‌دار شد (05/0P=). بر اساس يافته‌هاي مطالعه حاضر ذهن‌آگاهي، نه با كاركردهاي توجّه انتخابي، بلكه با كاركردهاي توجّه پايدار مرتبط است. اين يافته با ماهيّت ذهن‌آگاهي به عنوان نظارت مستمر و پايدار بر وقايع جاري، قابل توجيه است.

Mindfulness as a base of psychological treatments is sustained monitoring of current conditions. The purpose of the presented study was to investige the relationship between mindfulness and sustained and selective attention. In this cross - sectional study, 40 students of Tehran University were selected. As the research tools, Stroop test, Continuous Performance Test (CPT), and Mindful Attention Awareness Scale (MAAS) were used. Findings showed that with reduction of error and reaction time, mindfulness is increased. This finding was significant for the reaction time of continuous performance Test. Based of the findings, mindfulness isnot related to selective attention but is related to sustained attention. This could be interpreted that mindfulness is a continuing monitoring of current conditions.