ساختار جمعيتي ماهي سنگسر معمولي (Pomadasys kaakan Cuvier, 1830) با استفاده از نشانگرهاي مولكولي AFLP در خليج فارس

Study of population structure of the Javelin Grunter, Pomadasys kaakan (Cuvier, 1830) using AFLP molecular markers in the Persian Gulf

به منظور بررسي قرابت ژنتيكي دو جمعيت از ماهي سنگسر معمولي در خليج فارس (مناطق آبادان و بندرعباس) از نشانگرهاي مولكولي AFLP استفاده گرديد. تعداد 14 نمونه از آبادان (E"25/56 ʹ51 °48 و N "97/22 ʹ98 ?29) و 11 نمونه از بندرعباس ( E"73/19 ʹ27 °56 و N "56/13 ʹ18 °27) جمع آوري شد. در مجموع 410 باند قابل امتيازدهي با استفاده از شش تركيب آغازگر EcoRI/MseI مشاهده شد كه 88 عدد از آنها چند شكل بودند (46/21 درصد). درصد باندهاي چند شكل در ايستگاه آبادان 64/88 و در ايستگاه بندرعباس 18/68 درصد بود. مقدار هتروزيگوسيتي در ايستگاه آبادان (330/0) بيشتر از ايستگاه بندرعباس (222/0) محاسبه شد كه علت آن را مي‌توان به شرايط محيطي و اكولوژيك نسبت داد. ماتريكس فاصله ژنتيكي براساس ضريب Nei، فاصله ژنتيكي بين دو ايستگاه مورد مطالعه را 112/0 نشان داد. درخت فيلوژني يك الگوي واضح از جدايي دو جمعيت را نشان داد كه بيان كننده پراكنش محدود تخم و لارو سنگسر معمولي در مناطق آبادان و بندرعباس مي باشد. همچنين الگوي پراكنشي اين گونه با فاصله جغرافيايي كاملاً هماهنگي داشت كه بيانگر اين بود مخزن ژني اين گونه بين مناطق آبادان و بندرعباس يكنواخت نيست. درجمع بندي نهايي، با توجه به فاصله ژنتيكي و نمودار حاصل از آناليز PCA بين دو ايستگاه، جمعيت ها از يكديگر جدا بوده و مي توان اظهار داشت كه نمونه‌هاي ايستگاه آبادان و ايستگاه بندرعباس دو جمعيت جدا از هم هستند.

Twenty five individuals of Javelin grunter, Pomadasys kaakan, collected from Abadan (29° N and 48° E) and Bandar Abbas (27° N and 56° E) stations along the Persian Gulf, was analyzed for relationship between two populations of this species, using Amplified Fragment Length Polymorphism (AFLP). A total of 410 putative loci were detected by six primer combinations, 88 of which were polymorphic (21.46%). The proportion of polymorphic loci in the Abadan and Bandar Abbas stations was calculated 88.64 and 68.18%, respectively. Average of heterozygosity in the Abadan (0.330) was higher than Bandar Abbas (0.222), which may be correlated with the environmental and ecological conditions of these stations. Nei’s genetic distance for the two populations was estimated 0.112. The phylogenetic tree revealed a clear distinction line between the two populations, supporting that dispersal of eggs and larvae in the Persian Gulf is spatially restricted. Pattern of isolation by distance was observed in this species, indicating that the gene pool of P. kaakan in the Persian Gulf was not homogeneous. The results also showed that AFLP is a potent technique for genetic fingerprinting and species identification.