تاثير زنجبيل بر علايم سندرم قبل از قاعدگي در دانشجويان دختر مبتلا به سندرم

The effect of Ginger on symptoms of premenstrual syndrome in university students

زمينه و هدف: سندرم قبل از قاعدگي (Premenstrual syndrome يا PMS) اختلال شايعي در زنان سنين باروري مي‌باشد. با توجه به عدم شناخت اتيولوژي دقيق اين سندرم، درمان‌هاي متعددي براي آن پيشنهاد شده است. يكي از روش‌هاي درماني، استفاده از گياهان دارويي است. مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير زنجبيل بر شدت علايم سندرم قبل از قاعدگي طراحي شد. مواد و روش‌ها: در اين كارآزمايي باليني دو سوكور، 70 نفر از دانشجويان دختر دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 1392 كه به PMS مبتلا بودند، به صورت تصادفي به گروه‌هاي دريافت كننده زنجبيل و دارونما تقسيم شدند. شركت كنندگان از هفت روز قبل از قاعدگي تا سه روز پس از قاعدگي به مدت سه دوره، روزانه دو كپسول دريافت كردند و شدت علايم خود را ثبت نمودند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، فرم اطلاعات دموگرافيك و پرسش‌نامه ثبت روزانه شدت علايم بود. داده‌ها قبل از مداخله و 1، 2 و 3 ماه پس از مداخله توسط آزمون‌هاي آناليز واريانس اندازه‌گيري‌هاي مكرر و تي مستقل تجزيه و تحليل شد. نرم‌افزار SPSS نسخه 18 جهت تجزيه و تحليل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت و 05/0 > P به عنوان سطح معني‌داري در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين امتياز علايم PMS دو گروه قبل از مداخله (77/30 ± 2/110 در گروه زنجبيل و 65/44 ± 7/ 106 در گروه دارونما) تفاوت معني‌داري نداشت (710/0 = P)، اما در ميانگين شدت علايم PMS دو گروه 1، 2 و 3 ماه پس از مداخله (به ترتيب 76/45 ± 7/105، 68/50 ± 2/107 و 74/48 ± 0/106 در گروه دارونما و 76/32 ± 18/51، 12/33 ± 48/49 و 41/33 ± 06/47 در گروه زنجبيل) تفاوت‌هاي معني‌داري مشاهده شد (001/0 > P). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه، احتمال دارد زنجبيل در كاهش شدت علايم خلقي، جسماني و رفتاري سندرم قبل از قاعدگي موثر باشد، البته كاربرد درماني اين دارو نياز به مطالعات بيشتري دارد.

Background and Objective: Premenstrual syndrome (PMS) is a common disorder in women of reproductive ages. Regarding the unknown etiology of this syndrome, several treatments are recommended; one of them is use of medicinal herbs. This study was carried out to evaluate the effects of Ginger on severity of symptoms of premenstrual syndrome. Materials and Method: In this double-blind clinical trial study, 70 students from Tehran University of Medical Sciences, Iran, which suffered from premenstrual syndrome were randomly assigned to Ginger and placebo groups in 2013. Participants received two capsules daily from seven days before menstruation to three days after it for three cycles and they recorded severity of their symptoms. Demographic information form and daily record of symptoms questionnaire were data collection tools. Data of before interventions and 1, 2 and 3 months after it were analyzed using repeated-measurement analysis of variances and indepented t tests via SPSS18 software. P < 0.05 was considered significant. Results: Before intervention, there were no significant difference (P = 0.710) between the mean scores of symptoms of premenstrual syndrome in the two groups (110.20 ± 30/77 in Ginger and 106.70 ± 44.65 in placebo groups). But at 1, 2 and 3 months after intervention, there were significant differences (P < 0.001( between the mean scores of symptoms of premenstrual syndrome in the two groups (105.70 ± 45.76, 107.20 ± 50.68 and 106.00 ± 48.74 in placebo, and 51.18 ± 32.76, 49.48 ± 33.12, and 47.06 ± 33.41 in Ginger groups, respectively). Conclusion: Based on results of this study, Ginger may be effective in reduction of severity of psychological, physical and behavioral symptoms of premenstrual syndrome. However, therapeutic use of these drugs needs further studies.