شيوه ها و شگردهاي اطناب در درّه نادره

Mehtods of Verbosity in Dorraye Nadireh

اطناب يكي از اركان متون نثر فنّي و مصنوع است، از اين رو در كتاب درّه نادره نقشي بسزا دارد. ميرزا مهدي‌خان استرآبادي(فو 1175هـ..ق) در اين اثر نادر سعي دارد تا با بهره-گيري از انواع شيوه‌هاي سخن پردازي از جمله اطناب علاوه بر نوشتن تحولات عصر نادرشاه (فو 1160هـ.ق)، از سوي مهارت خود را بر فن انشا و شيوه‌هاي منشيانه و از ديگر سو تسلّط خود را مفردات و مترادفات در زبان عربي و اساليب نگارش نشان دهد. اين پژوهش سعي دارد ضمن بررسي و طبقه‌بندي شيوه‌هاي اطناب در دره نادره به تبيين اين شيوه در نثر فني كتاب بپردازد. نتيجه اين تحقيق نشان مي‌دهد كه نه تنها اطناب موثرترين شيوه براي بيان مطالب در كتاب مذكور است، بلكه با استفاده از اين شيوه آشكار مي‌گردد كه فنون و صنايع ادبي و تناسبات لفظي و معنوي متناسب با مقتضي حال، چگونه مي‌تواند در انتقال پيام موثر باشد.

Verbosity is one of the techniques of decorated and artificial prose texts that plays major role in the book called Dorraye Nadireh. Mirza Mahdi khan Astarabadi (1175 H.G) tried in this eminent book to use the various kinds of fine writing like verbosity till the ending events of Nadir period (1160); he likes to show off his masterly in writing technique by using Arabic words and various synonyms. This essay is going to consider verbosity method and it’s classification in Dorraye Nadireh and will demonstrate Mahdi Khan’s fine writing styles in creating this eminent book. The result shows not only verbosity is the most effective way for telling events in the book, but it is also effective in delivering the message.