تاثير تدوين سياست هاي كلي براي بنگاه‌هاي خدماتي- آموزشي انتفاعي

The Effect of Codification of General Policies for Service- Educational Benefit Organizations

برخي از كشورهاي صاحب نام و يا كشورهاي در حال توسعه، در زمينه آموزش عالي داراي جايگاه‌هاي ممتازي در صحنه رقابت بين الملل مي‌باشند. بسياري از موسسات خدماتي آموزشي، در اين زمينه موفق و پيشتاز بوده‌اند كه در حال حاضر نامي از آنها به چشم نمي‌خورد. بسياري از متخصصان علم مديريت و برنامه ريزي همچون فردآر ديويد و جي ايويد هانگر، راه حل چالشهاي سازماني را در مفاهيمي همانند اهداف، خط‌مشي، ماموريت و سياست‌هاي كلان يك موسسه جستجو مي نمايند. برنامه‌ريزي فرايندي است كه داراي مراحل مشخص و بهم پيوسته براي توليد يك خروجي منسجم در قالب سيستمي هماهنگ از تصميمات مي‌باشد. بر اساس اين تعريف، تصميم‌گيري‌هاي مقطعي و ناپيوسته و اتخاذ سياستها براي پيشبرد سازمان در زمان حال يا آينده برنامه ريزي اطلاق نمي‌گردند. بيشتر برنامه‌ريزيها براساس ديدگاه عقلايي، داراي شكل «آرمانها و اهداف ـ طرحها و اقدامات ـ منابع مورد نياز» مي‌باشند. در مدلهايي همانند مدل برايسون، مدل هيل، مدل BCG و مدلGE ...، ابتدا آرمانها و اهداف سازمان تبيين شده، سپس طرحها و اقدامات لازم تعيين و در نهايت منابع مورد نياز براي انجام برآورد مي‌گردند. تغيير در شرايط محيط، سياستها، نگرشها، ديدگاهها، ساختارها، نظامها و... عواملي هستند كه بر آرمانها و اهداف برنامه ريزي تاثير گذاشته، در نهايت باعث تغيير برنامه مي‌گردند. اين شرايط موجب رشد اين تفكر شد كه در برنامه ريزي بايد بتوان مطابق با تغييرات، جهت حركت سازمان را تغيير داد و جهت و رفتار جديدي را در پيش گرفت. با توجه به اين نگرش مي‌توان تصميمات سامان يافته اي را اتخاذ نمود و به اهداف كلان و انجام اعمالي دست يافت كه ماهيت سازمان، نوع فعاليت‌ها و دليل انجام آن فعاليتها توسط سازمان را شكل مي دهد .

Some of the well-known or developing countries have distinguished status in the field of higher education in international competition. Most of the service-education institutes were pioneers in the past, but they are no longer very famous. Many of the experts in the science of management and planning, such as Fred R. David and Hangar believe that the solution to organizational challenges should be found in concepts such as goals, policy, mission and strategic policies of an institute. Planning is a process that has specified inter-connected stages for producing a coherent output in the format of a system of decisions. According to this definition, temporary and non-continuous decisions and policy-makings to lead the organization through the present and future time are not considered planning. Most plannings, based on the rational approach, have the following format: ideals and goals-projects and procedures-required resources. In models such as Brissonʹs Model, Hillʹs, BCG Model, and GE Model…, first of all, the ideals and goals of the organization are explained; then, the necessary projects and procedures are specified; and finally, the required resources are provided. Changes in the environmental conditions, policies, approaches, perspectives, structures, systems, etc. are the factors that can affect the ideals and goals of planning and ultimately changes the program. These conditions led to the thought that in planning, it should be possible to change the course of movement according to the changes, and to adopt a new route of action. With regard to the this approach, it will be possible to make organized decisions in order to attain strategic goals and to perform actions that will shape the nature of the organization, the type of the activities, and the reason for performing those activities by the organization.