تاثير پوسچر پرونيتوري پا و ارتز گوه داخلي پاشنه و كف پايي بر بالانس استاتيك در سالمندان

The effects of pronated foot posture and medial heel and sole wedge orthoses on static balance in older people

چكيده مقدمه: افزايش پرونيشن پا در سالمندان گزارش شده است. اين امر مي‌تواند باعث تغيير در شكل پا و حركت بيش از حد مفاصل پا شود كه ممكن است بر تعادل تاثير بگذارد. مداخلات ارتزي براي بهبود پوسچر پا ممكن است تاثيرات مهمي بر تعادل سالمندان داشته باشد؛ بنابراين هدف از اين مطالعه بررسي تاثير پوسچر پرونيتوري پا و ارتز گوه داخلي پاشنه و كف پايي بر بالانس استاتيك در افراد سالمند است. مواد و روش?ها: 9 سالمند سالم با پوسچر پرونيتوري پا (ميانگين سني 7/5 ±5/67 سال) و 14 سالمند سالم با پوسچر نرمال پا (ميانگين سني 4/6 ±1/67 سال) مورد مطالعه قرار گرفتند. از شاخص پوسچر پا براي تعيين پوسچر پا استفاده شد (ميانگين شاخص پوسچر پا در گروه پرونيتوري (7/0± 5/7)، ميانگين شاخص پوسچر پا در گروه نرمال (5/1± 8/3)). بالانس استاتيك طي ايستادن روي دو اندام با چشمان باز و بسته و با پوشيدن كفش با استفاده از دستگاه سكوي نيرو در چهار وضعيت مختلف (دو نوع ارتز گوه داخلي پاشنه و كف پايي 5 و 8 درجه عرضي و دو نوع كفي ساده تمام طول هم ارتفاع با گوه‌ها) ارزيابي شد. هر وضعيت سه بار تكرار مي‌شد. بالانس استاتيك به وسيله پارامترهاي متوسط مسافت طي شده مركز فشار در راستاي قدامي خلفي و داخلي خارجي و مقدار برآيند آن، مجموع مسافت طي شده مركز فشار در راستاي قدامي خلفي و داخلي خارجي و مقدار برآيند آن، متوسط سرعت مركز فشار در راستاي قدامي خلفي و داخلي خارجي و مقدار برآيند آن و مساحت ناحيه بيضي محاط بر محدوده حركت مركز فشار، اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: تفاوت معني‌داري در متغيرهاي بالانس استاتيك در دو گروه سالمند با پوسچر نرمال و پرونيتوري پا با وجود كفي ساده وجود نداشت (05/0P > )، اما افراد با پاي پرونيتوري مقادير ميانگين بالاتري در متغيرهاي بالانس استاتيك نسبت به افراد با پاهاي نرمال داشتند. استفاده از ارتز در هيچ يك از دو گروه تاثير معني‌داري نداشت (05/0P > ). وضعيت چشم‌بسته منجر به افزايش معني‌دار ميانگين در متغيرهاي برايند كل مسافت طي شده مركز فشار، مجموع مسافت طي شده مركز فشار و متوسط سرعت مركز فشار در راستاي داخلي خارجي و مساحت ناحيه بيضي محاط بر محدوده حركت مركز فشار گرديد (05/0 > P). همچنين اثر متقابل ارتز، پوسچر پا و وضعيت بينايي معني‌دار نبود (05/0P > ). نتيجه‌گيري: هر چند تفاوت معني‌داري در پارامترهاي بالانس بين دو گروه مشاهده نشد، اما افراد با پاي پرونيتوري مقادير ميانگين بالاتري در اغلب پارامترهاي بالانس نسبت به گروه نرمال داشتند كه شايد نشانگر اختلال تعادل در سالمندان با پاي پرونيتوري باشد. ارتز گوه داخلي تاثيري بر بالانس افراد با پاي پرونيتوري نداشت، بنابراين مي‌توان از آن براي بهبود عملكرد پا و مچ پا بدون ترس از اختلال در بالانس استفاده كرد. كليدواژه‌ها: سالمندي، پوسچر پرونيتوري پا، بالانس استاتيك، ارتز گوه داخلي

Abstract Introduction: Aging has been associated with increasing foot pronation and changes in foot mobility which may influence standing balance. Orthotic interventions change foot posture and load distribution under the foot and therefore may have important effects on balance in older people. To investigate whether a pronated foot posture is associated with poorer standing balance in older people and whether medial heel and sole wedge orthoses affect their standing balance. Materials and Methods: Nine healthy older people with a pronated foot posture (age 67.1± 5.7 years) and Fourteen healthy elderly with normal foot posture (age 67.1± 6.4 years) were recruited.The Foot Posture Index was used to determine the pronated (FPI 7.5 ± 0.7) and normal (FPI 3.8 ± 1.5) foot posture. Static balance in double limb stance was assessed using Kistler force plate measures during four random shod conditions:1) 5° medial heel and sole wedge; 2) 8° medial heel and sole wedge; 3) 5°flat EVA base insole; 5) 8°flat EVA base insole. Each of the four cases was completed with eyes open (three trials) and eyes closed (three trials). The center-of-pressure (COP) mean excursion, total path length of COP, mean velocity of COP and area of 95% confidence ellipse were derived as measures of standing balance. Results: Participants with a pronated foot type demonstrated higher total and mean velocity excursion data in AP and ML directions, and larger ellipse, during normal standing, but this did not reach statistical significance (P > 0.05). There were no statistically significant effects from the four orthoses designs in the pronated nor the normal foot types (P < 0.05). Main effects for eye conditions were significant for center-of-pressure excursion and mean velocity in medial-lateral directions (P < 0.001) also for total excursion and mean distance in anterior-posterior direction. Also there were no significant differences in interaction of all conditions (foot posture × eye condition × orthoses) (P < 0.05). Conclusion: A trend towards less stable balance was observed in pronated foot type but this was not significant. Use of orthoses had no effect on balance parameters including negating the effects of eyes closed. Orthoses showed no negative effects on standing balance and therefore do not pose a threat to balance (e.g. if they are used for another purpose). Keywords: Aging, pronated foot posture, static balance, medial wedge orthoses