تغليظ مضاعف ديه از ديدگاه مذاهب اسلامي

Multiple (Moza’af) Taqliz of atonement (Diyah) from Islamic sects’ viewpoint

در فقه اسلامي با استناد به آيات قرآن و روايات، برخي زمانها و مكانها داراي حرمت ويژه اي هستند كه ارتكاب جنايت در آنها، نشانه حرمت شكني دانسته شده است. از اين رو در مجازات مرتكبان جنايت قتل، شدّت بيشتري اعمال و در صورتي كه به پرداخت ديه به اولياي دم حكم شود، ميزان ثلث ديه كامل به عنوان تشديد يا تغليظ، به ديه پرداختي اضافه مي شود. بحث جمع دو سبب تغليظ و حكم آن در ميزان تغليظ، از مواردي است كه فقها و حقوق دانان كمتر به آن توجه كرده اند. براساس قواعدي مثل «اصل عدم تداخل اسباب»، گروهي معتقد به جواز تغليظ مضاعف و براساس اصولي مثل «اصل برايت»، گروهي معتقد به عدم جواز تغليظ مضاعف هستند. با توجه به قواعد و مباني فقهي، اكتفا به ميزان ثلث ديه كامل به عنوان تغليظ، در صورت جمع اسباب، ارجح به نظر مي رسد.

In Islamic jurisprudence with adducing to Qur’an and Hadiths some Times and Places have special honor that committed crime in them is sacrilege. Therefore the punishment of murderers become multiple and in case of paying atonement to avenger of blood, a third part of the atonement would become multiple and would add to payout atonement. The subject of pulsing two reasons (Sabab) for Taqliz and its Hokm in amount of Taqliz is a point that jurist and lawyers did not pay attention truly to it. On the basis of principles such as “principle of overlap reasons”, a group believes on justifiability of multiple Taqliz and on the basis ofBera’at principle a group doesn’t believe on justifiability of multiple Taqliz. With consideration of principles and jurisprudence essentials, in the case of pulsing reasons, being content to a third amount of atonement as Taqliz it is preferable.