اثر فعاليت بدني كوتاه‌مدت و بلندمدت با شدت بسيار پايين بر يادگيري و حافظه فضايي موش آزمايشگاهي

The effect of low- intensity short and long term physical activity on spatial learning and memory in rat

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر فعاليت بدني كوتاه‌مدت و بلند‌مدت با شدت بسيار پايين بر يادگيري و حافظه فضايي موش صحرايي نر جوان بود. آزمودني هاي تحقيق رت‌هاي نر بالغ نژاد آلبينو ويستار بودند كه به صورت تصادفي در سه گروه فعاليت بدني كوتاه‌مدت، فعاليت بدني بلندمدت و گروه كنترل تقسيم شدند. پس از پايان دوره تمرين، آموزش و آزمون حيوانات با استفاده از ماز آبي موريس انجام گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس بين گروهي با اندازه گيري هاي مكرر و تحليل واريانس يك طرفه انجام شد. در مرحله اكتساب، بين يادگيري فضايي گروه هاي فعاليت بدني كوتاه‌مدت و بلندمدت و گروه كنترل تفاوت معنا‌داري وجود نداشت (0.05 ?P). اما در آزمون حافظه فضايي، هر دو گروه فعاليت بدني كوتاه‌مدت و بلندمدت، در شاخص هاي مدت زمان صرف شده در ربع دايره هدف، مسافت طي شده و مدت زمان تاخير در يافتن سكو عملكرد بهتري نسبت به گروه كنترل داشتند (0.01 ?P). همچنين بين يادگيري و حافظه فضايي دو گروه فعاليت بدني كوتاه‌مدت و بلندمدت تفاوت معناداري مشاهده نشد (0.05 ?P). يافته هاي تحقيق حاضر نشان داد، هر دو نوع فعاليت بدني با شدت بسيار پايين تاثيري بر يادگيري فضايي ندارد، اما حافظه فضايي را به طور معناداري بهبود مي‌بخشد. همچنين اگرچه فعاليت بدني بلندمدت باعث تقويت بيشتر حافظه فضايي شد اما اختلاف معناداري بين فعاليت بدني بلندمدت و كوتاه‌مدت مشاهده نشد. بر اين اساس مي توان گفت احتمالاً مكانيسم هاي درگير در بهبود حافظه و يادگيري متفاوتند و متناسب با افزايش در زمان ورزش، عملكرد شناختي بهبود نمي يابد.

The purpose of the present study was to examine the effect of low- intensity short and long term physical activity on spatial learning and memory in rat. Healthy male albino-wistar rats were assigned into 3 groups randomly, Short and long- term physical activity and control (without treadmill running). At the end of training period, animals were trained and tested using Morris water maze. The data was analyzed by using the between group analysis of variance with repeated measure and one way ANOVA tests. There was no significant difference between physical activity groups and control group in spatial learning in acquisition phase (p?0.05). But in spatial long- term memory tests, both trained groups were better than control group (p?0.01). Also, there was no significant difference between short and long term physical activity groups (p?0.05). Results of this study revealed that the low- intensity physical activity has no impact on spatial learning, but it improves spatial memory, significantly. Also there was no significant difference between short and long term physical activity, however long- term physical activity was better. Based on the results, the mechanisms involved in improving learning and memory are different, probably. And the amount of increase in cognitive performance is not equal to the amount of increase in exercise period.