رويكردهاي نوسازي در واژه هاي تخصصي

Renovaition Aprroaches in Terminology

فرسودگي در شهر مفاهيم متفاوتي دارد كه از فرسودگي كالبدي تا فرسودگي اجتماعي و كاركرد اقتصادي شهر را در برمي گيرد. هريك از انواع فرسودگي درماني متفاوت مي طلبد كه ممكن است به مداخله كالبدي منجر نشود. اين اصطلاح در مقطع زماني خاصي از مراحل توسعه و عمران كشور براي تعيين مناطقي كه بناهاي واقع در آنها نيازمند مقاوم سازي بودند، به كار برده شد. موضوع باف تهاي فرسوده شهري از 1347 در شهرهاي كشور مطرح شد، اما از 1380 با تصويب مصوبه شوراي عالي شهرسازي و معماري ايران، اقدامات همه جانبه اي در اين خصوص صورت گرفت و به عنوان برنامه اي در مقياس ملي بودجه و برنامه هاي عمراني را به سمت خود هدايت كرد. سابقه اقدامات مشابه در كشورهاي صنعتي اروپا به دوران معماري و شهرسازي مدرن و بازساز يهاي پس از جن گهاي جهاني بازمي گردد. اكنون در كمتر كشوري نوسازي باف تهاي شهري از زاويه صرفاً توسع هاي در مقياس محدود ههاي عظيم مطرح است. طرح هاي نوزايي و تجديد حيات1 و بازآفريني 2 شهري كه امروزه در آن كشورها در دست انجام است، در تداوم نوسازي شهري ولي با رويكردي متفاوت مد نظر قرار گرفته است. در اين طر حها مداخله در باف تهاي شهري با هدف تعادل بخشي بين "حفاظت و توسعه" انجام مي شود. اصطلاحات فني و واژگان تخصصي مداخله در بافت هاي شهري از تعاريف شاخص در حوزه شهرسازي هستند. براي فهم درست اقدامات و روش انجام آنها، بايد به گونه اي هماهنگ از اين اصطلاحات استفاده شود تا مشكلات بيشتري در به كارگيري و ترجمه متون و اسناد پيش نيايد. توجه و مقايسه واژگان معادل در ادبيات نوسازي كشورهاي مختلف نشان م يدهد دستيابي به زباني مشترك براي ترجمه متون مرتبط با مداخله در بافت هاي شهري تا چه حد لازم است. تلاش در جهت رفع اين ناهماهنگي از ضروري ترين اقدامات در برهه كنوني است. جهت دس تيابي به راهبردهاي توسعه و حفاظتِ هماهنگ و يكپارچه پايدار شهري، مداخلات در باف تهاي شهري براساس تعاريف صورت گرفته جهاني به روش تلفيق توسعه و حفاظت 3 )يكپارچه و هم پيوند( و به منظور نوزايي و تجديد حيات شهرها، با رعايت معيارهاي توسعه پايدار و برنام هريزي مشاركتي )مشاركت مردم در منافع و تصميم گيري ها( صورت مي گيرد. اما هدف از اين دسته بندي، به كارگيري آن در فرايند انجام مداخله در بافت هاي شهري است.

The expression of deteriorated urban fabric is a primitive interpretation of bad conditions of city and the status of urbanization. Distressedness in the city has different concepts encompassing physical distressedness, social distressedness, financial and economical function of city, etc. All these kinds of distressedness require different treatments improbable to lead to physical intervention. Yet, this expression was used in a specific period of urban development referring to the districts whose buildings were in need of retrofitting. Although the subject of urban deteriorated fabrics was proposed in 1968, the comprehensive measure were taken in 2001 with the ratification of the Act of Iran High Council on Urbanization and Architecture and was proposed as a program on a national scale, attracting budgets and civil plans towards itself. The history of similar measures in industrial countries and Europe dates back to modern urbanization and architecture era and reconstruction of urban neighborhoods after the World Wars whose outcomes are not assessed positive today. Currently renovating urban fabrics is being raised in a few countries from a viewpoint of mere development on a scale of great zones. Urban renaissance and regeneration plans which are in progress in those countries are considered in line with urban renovation but with a different approach. In these plans, intervention in urban structures is performed by balancing the two aspects of “conservation and Development”. Reaching the strategies of sustainable urban development and coordinated and integrated conservation, experiences of intervention in urban contents are fulfilled in accordance with the global definitions via the method of combination of development and conservation (Urban Integrated conservation and Renovation) and for the purpose of urban renaissance and regeneration by observing the criteria of sustainable development and participatory planning collaboration (of people in profits and decisions). On the other hand the technical expressions and specialized terms of intervention in urban fabrics are among significant concepts in urbanization. To properly understand their proceedings and procedure, these terms must be used in a way to prevent more problems in applying and translating texts and documents. Analysis and comparison of various equivalents indicates that reaching a common language in translation of texts related to intervention in urban fabrics is worthy of consideration. Various experts use different interpretations from these terms in editing and writing their books, essays and academic instructions. These inconsistencies have hindered the possibility of conveyance of experiences with a unified perception and interpretation. Examining various expressions and approaches mentioned in categorizing the methods of urban repairs denotes that urbanization and especially urban repairs in Iran are taking steps forward. But the taken measures so far are not sufficient for the great task at hand. Lack of common language and understanding between the experts in regard to the terms related to intervention in urban fabrics have led to executive actions halt at a level of efficiency and failure of a proper summary of the carried out executive experiences. Attempting to eliminate these inconsistencies is one of the most necessary actions at the present time.