بررسي اثر زنجبيل در كنترل تهوع و استفراغ حاد ناشي از شيمي درماني

Ginger effects on control of chemotherapy induced nausea and vomiting

چكيده مقدمه: تهوع و استفراغ فاز حاد، يكي از شايع ترين عوارض در طي 24 ساعت اول پس از شيمي درماني در بيماران مبتلا به سرطان است. اين مطالعه با هدف تاثير زنجبيل بر تهوع و استفراغ حاد ناشي از شيمي درماني انجام گرفته است. روش بررسي: اين كارآزمايي باليني تصادفي سازي شده، شاهددار، سه گروهي و سه سوكور از ارديبهشت تا آذر سال 1392 در مركز تحقيقات سرطان پستان جهاد دانشگاهي دانشگاه علوم پزشكي تهران بر روي 43 بيمار مبتلا به سرطان پستان كه تحت شيمي درماني يك روزه بوده و از تهوع ناشي از آن رنج مي بردند انجام شد. پس از كسب رضايت نامه، نمونه ها به صورت تصادفي در دو گروه كنترل و مداخله قرار گرفتند. گروه مداخله كپسول-هاي 500 ميلي گرمي زنجبيل را علاوه بر رژيم ضد تهوع روتين كه شامل آمپول دگزامتازون و متوكلوپراميد و كپسول اپرپيتانت بود، يك ساعت قبل از شيمي درماني تا پنج روز پس از آن، دو بار در روز به فاصله هر دوازده ساعت مصرف كردند و گروه كنترل فقط رژيم روتين را دريافت نمودند. براي سنجش اثر كپسول ها از يك پرسشنامه سه قسمتي شامل مقياس ديداري استفاده شد و در نهايت تجزيه و تحليل با توجه به ريزش افراد، با استفاده از آمار استنباطي مدل لگ خطي با تابع پواسون و تي زوجي بر روي داده هاي 30 نفر از بيماران انجام گرفت. يافته ها: ميانگين ± انحراف معيار سن نمونه ها در هر دو گروه مداخله و كنترل 7.43±40.33 سال بود. يافته ها حاكي از آن است كه زنجبيل بر روي شدت تهوع تاثيري ندارد (p=0.238) در حالي كه بر روي كاهش تعداد موارد تهوع (p=0.013) و تعداد موارد استفراغ (p=0.896) موثر است. نتيجه گيري: نتايج حاصل از مطالعه نشان مي دهد كه مصرف يك گرم زنجبيل در پنج روز اول شيمي درماني بر روي شدت تهوع تاثيري ندارد در صورتي كه باعث كاهش تعداد موارد تهوع و تعداد موارد استفراغ در فاز حاد مي شود.