ارزيابي فقر چند بعدي در عشايركوچنده ايران

The Measurement of Multidimensional Poverty

هدف اين بررسي، سنجش و مقايسه فقر چند بعدي در ايل هاي عشاير كشور، با استفاده از روش الكاير و فوستر مي باشد. در اين بررسي، با استفاده از دو حد آستانه محروميت درون و بين ابعاد، توزيع و شدت فقر محاسبه مي-شود. شاخص فقر بنا بر شاخص فقر چند بعدي برنامه عمران ملل متحد شامل سه بعد آموزش (چهار معيار)، سلامت و بهداشت (پنج معيار) و استاندارد زندگي (هشت معيار) مي باشد. داده هاي مورد نياز اين بررسي را نتايج سرشماري اجتماعي اقتصادي عشاير كوچنده سال 1387 مركز آمار ايران تشكيل مي دهد. نتايج نشان داد كه 42 درصد ايل ها در دست كم 30 درصد معيارها محروم و به طور ميانگين شدت فقر آنها 46 درصد مي باشد. همچنين، محروميت ايل ها در معيارها و ابعاد متفاوت بوده است. از سويي، ارتقا وضعيت آموزش و بهداشت عشاير به ويژه دختران و زنان، بيشترين تاثير را در كاهش فقر دارد كه در هدف هاي توسعه هزاره نيز بر آن تاكيد شده است.

The aim of this study is to measure the multidimensional poverty index (MPI) in Iranian nomads by using Alkire and Foster method. In this method, the incidence and intensity of poverty is calculated by within and cross dimensional cutoffs. According to the MPI of UNDP, the dimensions of poverty index are education, health and standard of living. Furthermore, the required data consist of the results of the socioeconomic census of nomads in 2008. The results show that, 42% of the tribes are living in poverty condition, deprived at least in 30% of the indicators and intensity of their poverty is 46%. On the other hand, the deprivations of tribes in the dimensions and indicators are heterogeneous. Moreover, improvement on education and health indicators especially in nomad’s girls and women has the greatest impact on poverty reduction, which has also been emphasized in the Millennium Development Goals.