مطالعه تطبيقي كاركردهاي سبك تفكر با يادگيري خودراهبر در دانشجويان پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشكي مشهد

A Comparative Study of Functions of Thinking Style and Self-Directed Learning among Nursing and Midwifery Students in Mashhad

مقدمه: يكي از عوامل موثر در يادگيري خودراهبر دانشجويان، سبك‌هاي تفكر آنان است. هدف پژوهش حاضر بررسي تطبيقي كاركردهاي سبك تفكر با يادگيري خودراهبر در دانشجويان پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشكي مشهد مي‌باشد. روش ها: جامعه آماري در اين پژوهش توصيفي – همبستگي شامل دانشجويان دانشكده پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشكي مشهد (550 نفر) بود كه با استفاده از فرمول كوكران و روش نمونه گيري طبقه اي نسبي، نمونه اي به حجم 214 نفر (27درصد مرد و 73 درصد زن) انتخاب شد. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي سبك هاي تفكر و آمادگي براي يادگيري خودراهبر فيشر استفاده شد. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها علاوه بر روش‌هاي آمار توصيفي (همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه، ميانگين و انحراف معيار)، از روش آمار استنباطي (t گروههاي مستقل و MANOVA) نيز استفاده شد. يافته ها: نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه بين سبك تفكر اجرايي و قضايي با يادگيري خودراهبر رابطه مثبت و معناداري وجود دارد (01/0 > p ). نتايج آزمون رگرسيون نشان داد كه يادگيري خودراهبر براساس كاركردهاي سبك تفكر قابل پيش بيني است F(3,191)= 5.84, p < 0.001)). علاوه بر اين نتايج آزمون t گروه هاي مستقل نشان داد كه بين دانشجويان دختر و پسر در كل مقياس يادگيري خودراهبر تفاوت معناداري وجود ندارد و همچنين نتايج آزمون MANOVA نشان داد كه بين دانشجويان دختر و پسر در متغير وابسته تركيبي يادگيري خودراهبر (شامل زيرمقياس هاي خودمديريتي، رغبت براي يادگيري، و خودكنترلي) تفاوت معناداري وجود ندارد. نتيجه گيري: با عنايت به نتايج اين پژوهش، به نظر مي رسد كه اساتيد و دست اندركاران آموزشي مي توانند با آگاهي از كاركردهاي سبك تفكر دانشجويان، آمادگي براي يادگيري خودراهبري آنان را پيش بيني كنند يا در جهت آموزش سبكهاي تفكر، به آنان ياري رسانند.

Introduction: Studentsʹ thinking styles are effective factors in self-directed learning. This study aimed at comparing functions of thinking style and self-directed learning among nursing and midwifery students in Mashhad University of Medical Sciences. Method: The statistical population in this correlation descriptive study included all undergraduate students (N=550) of Nursing and Midwifery in Mashhad University of Medical Sciences. A randomly stratified sample of 214 %27 males and %73 females) received thinking styles questionnaire and Fisher’s Self-Directed Learning Readiness Scale (SDLRS). Data were analyzed using descriptive (pearsonʹs Correlation, multiple regression, Mean, and standard deviation) and inferential statistics (MANOVA, independed t- test). Findings: The results of Pearsonʹs correlation coefficient showed that there was a significantly positive correlation between executive and judicial thinking styles and self-directed learning. The results of multiple regression showed that self-directed learning can be predicted by functions of thinking styles. Independent t-test revealed that there was no significant difference between girl and boy students as to their total self-directed learning scores. Based on MANOVA test results, there was no significant difference between girl and boy students as to the independent variable, self-directed learning (including the components named self-management, desire for learning and self-control). Conclusion: According to the findings, it seems that professors and educational professions can predict studentsʹ readiness for self-directed learning or help them to learn the style of thinking with aware of functions of thinking styles. Keywords: self-Directed learning, Functions, Thinking style, Nursing and Midwifery students