رابطه بين انگيزش تحصيلي و رضايت چند بعدي از زندگي در دانش آموزان دبيرستاني

The Relationship between Academic Motivation and Multidimensional Student’s Life Satisfaction among High School Students

پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه انگيزش با رضايت چند بعدي از زندگي دانش آموزان دبيرستاني انجام گرفته است. بدين منظور 483 دانش‌آموز (263 دختر و 220 پسر دوره متوسطه) با روش خوشه‌اي چند مرحله‌اي از مدارس شهر شيراز انتخاب شدند؛ شركت كنندگان در پژوهش مقياس هاي رضايت از زندگي هيوبنر(2011)و مقياس انگيزش تحصيلي گي، والرند وبلانچارت(2000)را تكميل نمودند. نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد كه رضايتمندي از خود رضايتمندي از خانواده رضايتمندي از مدرسه و درنهايت رضايتمندي از محله نيز توسط انگيزش دروني و بي انگيزشي پيش بيني مي شود. در مجموع يافته ها حاكي از اين بود كه طيف انگيزش دروني به صورت مثبت و طيف ابتدايي انگيزش يعني بي انگيزشي و انگيزش بيروني توانايي پيش بيني مولفه هاي رضايت از زندگي را دارد.

The purpose of this study was to investigate the relationship between academic motivation and life satisfaction among high school students. Participants consisted of 483 high school students (boysʹ 220 and girls 263), who were selected by multistage cluster sampling in Shiraz city. Two scales were used: The Multidimensional Student’s Life Satisfaction (MSLS) and The Situational Motivational Scale (SIMS). Data were analyzed via Pearson correlation coefficient and multiple regressions. The results of multiple regression showed that amotivation negatively and identified regulation as well as intrinsic motivation positively predicted self satisfaction, satisfaction from school, and satisfaction from environment. The findings of the study on the one hand provide good evidence on the effects of motivation on life satisfaction and on the other hand revealed that external motivation related to components of life satisfaction negatively while self determination motivation related to components of life satisfaction positively.