بررسي الگوي علّي خودكارآمدي عاطفي در رابطه بين هوش اجتماعي و مهارت‌هاي ارتباطي

The Mediating Role of Emotional Self-Efficacy in the Relationship between Social Intelligence and Communication Skills

هدف پژوهش حاضر، در چارچوب يك مدل علّي، شناخت رابطه بين هوش اجتماعي و مهارت‌هاي ارتباطي با واسطه‌ي خودكارآمدي عاطفي بوده است. روش پژوهش از نوع همبستگي و جامعه آماري متشكل از كليه دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه شيراز در سال تحصيلي 91-1390 بود. شركت‌‌كنندگان در پژوهش شامل 393 نفر (دختر 245 ) دانشجو بودند كه بر اساس روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب و مقياس هاي هوش اجتماعي (سيلورا و همكاران، 2001)، خودكارآمدي عاطفي (كرك و همكاران، 2008) و سياهه تجديد نظر شده مهارت‌هاي ارتباطي (جرابك، 2004) را تكميل نمودند. روايي و اعتبار ابزارها محرز شد. مدل فرضي با استفاده از روش رگرسيون چندگانه تحليل گرديد. نتايج حاصل از تحليل مسير نشان داد كه: الف) هوش اجتماعي پيش‌بيني كننده مثبت و معنادار مهارت‌هاي ارتباطي است. ب) هوش اجتماعي پيش‌بيني كننده مثبت و معنادار خودكارآمدي عاطفي مي‌باشد. ج) هوش اجتماعي به واسطه خودكارآمدي عاطفي، مهارت‌هاي ارتباطي را به‌طور مثبت و معنادار پيش‌بيني مي‌كند. در مجموع، يافته‌ها نشان مي‌دهند هوش اجتماعي به‌طور مستقيم و غير مستقيم با واسطه خودكارآمدي عاطفي مهارت‌هاي ارتباطي را پيش‌بيني مي‌كند.

The goal of the present study, in framework of a causal model, was to investigate the relationship between social intelligence and communication skills with mediating role of emotional self-efficacy. Research method was correlational and the statistical population was consisted of all undergraduate students of Shiraz University. Participants were 393 students (245 female and 148 male), selected based on a multistage random cluster sampling method and they completed Social Intelligence Scale (Silvera, et al, 2001), Emotional Self-Efficacy Scale (Kirk, et al, 2008), and Communication Skills Revised Inventory (Jerabek, 2004). Reliability and validity of measurements was confirmed. The hypothetical model was analyzed by simultaneous sequential multiple regression. Results of path analysis showed that: a) Social intelligence was positive and significant predictor of communication skills. b) Social intelligence was positive and significant predictor of emotional self-efficacy. c) Social intelligence by mediating emotional self-efficacy predicted communication skills positively and significantly. Totally, results showed that social intelligence predicted communication skills directly and indirectly by mediating emotional self-efficacy.