تحليل و بررسي اصطلاح سنت در نظر سنت‌گرايان

An Analytic Study of the Word Tradition in the Traditionals` View

فهم بنيادهاي فكري يك انديشه، كليد فهم آن است. «Tradition / سنت» محوري‌ترين اصل فكري مكتب انديشگي سنت‌گرايي است. به‌نظر مي‌رسد اين اصل به‌نحو روشن و خالي از تعقيد، دست‌كم به زبان فارسي، بيان نشده و ازاين‌رو نيازمند ايضاحي كامل است و اين جستار بدين منظور انجام شده است. عنصر اصلي در معناي لغوي «tradition» انتقال و در معناي لغوي سنت، راه و روش است؛ اما انتقال و روش با هم ملازم‌اند؛ زيرا سنت به‌لحاظ عرفي، راه و روش يا آداب و عاداتي است كه در يك اجتماع نسل‌به‌نسل انتقال يافته، از آنها پيروي مي‌شود. با بررسي آثار مختلف سنت‌گرايان مي‌توان چهار معنا براي «Tradition / سنت» يافت: حقايق الوهي مطلق بي‌صورت و فرازمان و نيز تعين و تجسم صوري آن حقايق در آموزه‌ها، آيين‌ها، شعاير، مناسك، نمادها و اسطوره‌ها كه در طول زمان انتقال مي‌يابند تا در دسترس نسل‌هاي متمادي بشري قرار گيرند. نفس فرآيند زنده و پوياي انتقال سنت و طريق و مجراي خاص آن، دو معناي ديگر سنت در نظر سنت‌گرايان است.

The key for understanding a school of thought would be the perception of its foundational concepts. The word tradition has been regarded as the most basic principle of traditionalism. While, as it seems, this principle has not been clearly, at least in Farsi, described. The paper, therefore, has sought to give a clear descrption on the term. The main element in the word tradition is transition and in sunnah is way and manner. As is understood, yet, way and transition are known to be inseparable. Commonly used, sunnah consists in the public manner of life or habits and customs transmited generation to generation and followed by people. In traditional manner of thought, there can be found four meanings for tradition: 1. Divine and absolute truths; 2. their earthly samples in teachings, ritual, ceremonies, symbols and myths transmitted during ages to be available for following generations, 3. the very persistent and dynamic transition of sunnah and 4. its special manner of realization.