بررسي ميزان آسيب‌پذيري در برابر فقر در مناطق روستايي شهرستان فسا

Investigating Vulnerability to Poverty in Rural Fasa Township

توجه به ريسك و مخاطره در مباحث مربوط به فقر به طور گسترده مورد توجه و پذيرش قرار گرفته است. در اين ارتباط آسيب‌پذيري در برابر فقر، موضوعي است كه در اولويت‌بندي ريسك‌هاي اجتماعي نامطلوب و مديريت استراتژي ريسك از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. پس اين مقاله به بررسي اين موضوع در سطح خرد در مناطق روستايي مي‌پردازد. به اين منظور از معيارهاي خطرپذيري، خط فقر مطلق افزوده و شاخص‌هاي فقر فوستر و هم‌كاران استفاده شد. آمار و اطلاعات مورد نياز به صورت پيمايشي از 120 خانوار در سه روستاي شهرستان فسا به دست آمد. نتايج حاكي از آن است كه 66/46 درصد خانوارهاي نمونه‌ي مورد مطالعه، داراي كم‌ترين خطرپذيري هستند،40 درصد خانوارها همواره بالاترين سطح خطرپذيري را به خود اختصاص داده‌اند و هميشه در معرض آسيب‌هاي فقر قرار دارند. براي 34/13 درصد باقي‌مانده‌ي خانوارها، فقر يك تهديد بوده و اين گروه از خانوارها درعين غيرفقير بودن، آسيب‌پذير در برابر فقر هستند. هم‌چنين نتايج بيانگر آن است كه، براي نيل به موفقيت كامل در زمينه‌ي رهايي خانوارها از پديده‌ي فقر، كمك و ياري به آنان بايد به ميزاني بيش از آن صورت گيرد كه آن‌ها را به سطح خط فقر مطلق مي‌رساند. از سوي ديگر، با در نظر گرفتن معيار ميزان خطرپذيري، تاثير هر واحد مساعدت به فقرا به ميزان قابل ملاحظه‌اي افزايش مي‌يابد. نتيجه‌ي ديگر شايان يادآوري آن است كه معيار خطرپذيري بر لايه‌هاي دروني فقر اثرگذار است و مي‌تواند زمينه را براي كاهش هر چه بيش‌تر و سريع‌تر عمق فقر و ترميم موثرتر آسيب‌هاي وارده به خانوارها فراهم كند.

In this study, vulnerability to poverty was investigated at micro level applying risk exposure criterion, augmented absolute poverty line, and FGT indices were applied to a sample of 120 households in three villages of Fasa Township, in Fars, Iran. Data in 2007 were collected randomly by interviewing and completing corresponding questionnaires. Based on the results, while nearly 47% of households are considered with minimum risk exposures, 40% have always the highest risk exposure levels and are vulnerable to poverty risk all the times. Poverty is a threat for the rest of families who are non-poor but vulnerable to poverty. Moreover, the results indicated that in order to have a perfect removal of poverty, households must be compensated much more than amounts needed to achieve absolute poverty line level. Furthermore, the impacts of each unit of supports to poor increase significantly with taking risk exposure criteria into account. Finally, risk exposure influences inner layers of poverty and may lead to more and quick decreases of poverty depth.