بررسي تباين كلي اصطلاحات دستوري در زبان فارسي و آلماني در آموزش زبان آلماني

A Comparative Study of Grammatical Terminology in Persian and German

بي‌گمان، اصطلاحات دستوري به‌ تنهايي كمك چنداني در آموختن زبان بيگانه نمي‌كنند، اما بايد توجه داشت كه چنانچه دستور زباني، به هر دليل، به زبان فارسي نوشته ‌شود، بايد تفاوت‌هاي ميان اصطلاحات دستوري اين دو زبان نيز در نظر گرفته شوند تا خوانندگان دچار لغزش نشوند. بيشتر نويسندگان دستور آلماني در ايران، آلماني‌دانهاي ايراني‌اند كه گاهي در برگردان اصطلاحات دستوري دچار خطا شده‌اند، امري كه مي‌توان در مقوله خطاي معنايي بررسي كرد و در زمينه آموزش زبان به كار گرفت. بررسي تاثير احتمالي اصطلاحات دستوري در سرعت يا كيفيت فراگيري زبان در اين مقال نمي‌گنجد. جستار پيش‌رو، برآن است تا با بازتاب نمونه‌هايي چند از خطاهاي رايج در دستور زبان‌هاي آلماني نگاشته شده به زبان فارسي، به بررسي تباين كلي اصطلاحات دستوري در دو نظام زباني بپردازد.

Many researchers believe that grammatical terminology has no spontaneous influence in the procedure of language learning. This study is trying to say that if German grammar is to be translated to Persian, the translator should take into consideration the differences between German and Persian grammatical terminology. Otherwise, the reader will face a serious challenge in comprehending the translated objects. What this research is going to focus on is a symptomatic inaccuracy. Persian language is the first language of all translators whose works involve translating from German into Persian. It would be a mistake to ignore this fact that these translators usually make mistakes in translating German grammatical terminology into Persian. This mistake exerts on the process of teaching and/or learning German language. This article tries to investigate comparatively the grammatical terminology of both the German and Persian language mentioned in works translated into Persian.