تاثير آني و كوتاه مدت استرچ استاتيك همسترينگ بر ميزان بازشدن فعال دهان

Immediate and short-term effect of hamstring static stretching on active mouth opening

مقدمه و اهداف بدن ما به عنوان يك واحد يكپارچه و هماهنگ است كه عمل هر جز از آن بر عملكرد ساير اعضا تاثير مي گذارد. براي پي بردن به اين ارتباطات گسترده و پيچيده نيازمند مطالعه هستيم. بر اين اساس هدف اين مطالعه بررسي تاثير كشش همسترينگ بر ميزان بازشدن دهان به عنوان بخشي از اين سيستم پيوسته است. مواد و روش ها 80 داوطلب سالم، 54 مرد و 26 زن در دامنه سني 30-18 سال در اين مطالعه شركت كردند و به طور تصادفي به دو گروه اصلي و كنترل تقسيم شدند: گروه اصلي يك استرچ استاتيك 60 ثانيه اي و گروه كنترل يك مداخله پلاسبو به صورت موبيليزاسيون كشكك به روي پاي غالب را دريافت مي كردند. ارزيابيها شامل اندازه گيري حداكثر ميزان بازشدن دهان و اندازه گيري زاويه پوپليتيال بود كه به ترتيب با كوليس ديجيتال و گونيامتر انجام شد. اين اندازه گيري ها قبل، 5 دقيقه بعد، 1 ساعت بعد و 24 ساعت پس از مداخله توسط آزمونگري كه از تخصيص افراد در گروه ها بي اطلاع بود صورت گرفت. يافته ها تحليل واريانس اندازه هاي تكرار شده كاهش معني داري در ميزان بازشدن دهان در طول زمان 05/0 > p و همچنين در گروه اصلي نسبت به گروه كنترل، ديده شد ( 0. 05/0p < )؛ اما تغييرمعني داري در زاويه پوپليتيال پس از مداخله در هيچيك از گروه ها مشاهده نشد. همچنين ميان طول همسترينگ و ميزان بازشدن دهان رابطه مستقيم و معني داري مشاهده شد. زمان 05/0 > p نتيجه گيري يافته هاي اين مطالعه نشان داد كه يك استرچ 60 ثانيه اي به روي همسترينگ پاي غالب مي تواند بر مفصل تمپورومنديبولار تاثيرگذار باشد و اين نواحي با وجود فاصله اي كه از هم دارند باهم مرتبطند. اين ارتباط از طريق فاشيا، سيستم عصبي، زنجيره هاي عضلاني و ارتباطات بيومكانيكي قابل توجيه است.

Background and Aim: Human body is an integrated unit that acts as a whole in such a way that the function of every part may influence the other parts. In order to understand and reveal these wide and complicated relations with many researches are needed. Therefore, in this study the effect of hamstring muscle stretching on mouth opening in healthy people was investigated as a component of the integrated body. Materials and Methods: Eighty volunteers, 54 men and 26 women, aged 18 to 30 years old, participated in this study. Subjects were divided randomly into two groups. Group 1 underwent a single 60-second hamstring muscle static stretching for dominant leg. The control group received passive patellar mobilization as a placebo intervention for dominant leg. Outcome measure was maximum active mouth opening which measured with a digital caliper and popliteal angle, which measured with a goniometer. These measurements were assessed pre, 5 minutes, 1 hour and 24 hours, post intervention by an examiner blinded to the intervention allocated to each subject. Results: Repeated measures ANOVA revealed significant decrease in mouth opening in group 1 (p < 0.05); that was also significant when compared to control group (p < 0.05). Popliteal angle was not significantly changed in both groups. In addition positive correlation was found between the active mouth opening and popliteal angle. Conclusion: The present study demonstrated an decrease in active mouth opening in response to the static stretching of hamstring muscles which confirms the hypothesis of a functional relationship between the masticatory and hamstring muscle. This relationship can be explained through myofascial meredians, nervous system, muscle chains and biomechanical linkage