بررسي ميزان و عوامل مرتبط با شركت در فعاليت هاي ورزشي كاركنان دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج)

The Investigation of Factors Relevant to Participation in Physical Activities in Employees of Baqiyatallah University of Medical Sciences

يكي از عوامل مهم و راهبردي توسعه اقتصادي و اجتماعي هر دولت و ملتي، توسعه ي منابع انساني و بهسازي نيروي انساني است. عدم تحرك نه تنها موجب توقف رشد، بلكه موجب افسردگي، بروز رفتارهاي نابهنجار و از دست دادن شور و نشاط زندگي مي شود. ورزش يك راهبرد مناسب و كارآمد براي تامين سلامت جسماني و رواني افراد است. امروزه متخصصان به ورزش به عنوان راهبردي اثربخش در ايجاد آرامش و كاهش استرس مي نگرند. به همين منظور تحقيق حاضر به بررسي عوامل مرتبط با شركت و عدم شركت برخي از كاركنان در فعاليت هاي ورزشي پرداخته است. روش تحقيق پيمايشي و روش گردآوري داده ها ميداني است. جامعه آماري مورد مطالعه شامل تمامي كاركنان دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) و حجم نمونه 385 نفر و به صورت تصادفي طبقه اي تعيين شد. براي توصيف داده هاي زمينه اي پژوهش از آمار توصيفي و همچنين از آمار استنباطي و آزمون همبستگي پيرسون، آزمون تحليل واريانس و آزمون t مستقل استفاده شد. عوامل عدم انگيزه، استرس، خستگي رواني، معلوليت جسماني و محدوديت جسماني به عنوان عوامل محدودكننده شخصي و همچنين نداشتن فرصت و وقت، داشتن مسيوليت و نبود امكانات و تجهيزات ورزشي به عنوان عوامل محدودكننده سازماني كاركنان دانشگاه بقيه الله (عج) در فعاليت هاي ورزشي بود. بين عوامل پنج گانه شخصيتي با ميزان حضور در فعاليت ورزشي نيز رابطه معناداري به جز در مولفه روان رنجوري مشاهده نشد.به نظر مي رسد كه عوامل انگيزاننده متعددي براي حضور كاركنان دانشگاه در ورزش وجود دارد و همچنين مي توان با برطرف نمودن عوامل محدودكننده، ميزان اين حضور را افزايش داد.

One of the important and strategic factors in economic and social development of each nation and government is human resource development and human power improvement. Lack of movement not only stops growing but also causes depression, behavioral disorders and loss of passion and happiness in life. Sport activity is a proper and efficient strategy to provide physical and psychological health. Today, experts view sport activities as an effective strategy to create calmness and to reduce stress. For this purpose, the current study examined the factors relevant to participation and lack of participation of some employees in sport activities. The research method was survey and field. The research population involved all employees in Baqiyatallah University of Medical Sciences, and a sample of 385 subjects was selected through stratified random sampling method. To analyze research data, descriptive statistics and an inferential statistics such as Pearson’s correlation test, as well as analysis of variance test and independent t test were applied. The results showed that lack of motivation, stress, psychasthenia, physical disability and physical limitations were personal restrictive factors; lack of time, much responsibilities, lack of facilities and equipment were found to be organizational restrictive factors among employees of Baqiyatallah University that prevented them from participating in sport activities. In addition, there was no significant relationship between five personality factors and the rate of participating in sport activity except for extroversion factor. It seems that there exists various motivational factors for university employees to participate in sport activities and their participation can increase through elimination of the restrictive factors.