جايگاه روش تفسير قرآن به قرآن در جامع البيان طبري

The status of Qur’an to Qur’an interpretation in Jame’ Al Bayan Tabari

تفسير طبري يكي از مشهورترين تفاسير ماثور اهل تسنن است كه در قرن سوم به رشته تحرير درآمده است. روش تفسيري طبري در اين تفسير، غالباً روايي با استفاده از روايات پيامبر(ص) و اقوال صحابه و تابعان است، ولي اين به اين معنا نيست كه اين تفسير، صرفاً روايي محض است، بلكه طبري در كنار استفاده از روايات، در بسياري از موارد از روش تفسير قرآن به قرآن، اجتهاد و عقل و غيره در تفسير آيات استفاده كرده است؛ يعني در تفسير خود روايت را با درايت جمع كرده است. بنابراين يكي از روشهاي تفسيري طبري، استفاده از روش تفسير قرآن به قرآن است كه در اين مقاله براي اثبات اين موضوع به موارد استفاده وي از اين روش همچون: بيان معني صحيح لغات قرآني، خطابهاي قرآن و قرايت و سبب نزول صحيح آيات، جرح و تعديل روايات متعارض تفسيري، تفصيل مجملات قرآن، مقيد كردن آيات مطلق قرآن، و تفسير صحيح آيات پرداخته مي شود.

Tabari interpretation is one of the most famous Ma’soor interpretations of Soni that it was written in the third century. The interpretive method of Tabari in this book is mostly Revaee with utilizing from Prophet Mohammad’s (PUH) Hadith and Sahabeh and Tabe’an’s words. Nevertheless, this does not mean that this interpretation is only Revaee rather Tabari in many cases utilize from other interpretations’ methods such as Qur’an to Qur’an interpretation, Ejtehad, logic and etc. this meaning that he in his book uses tact to interpreted Hadith. Furthermore, one of Tabari’s methods is Qur’an to Qur’an interpretation which this article for proofing this subject mentions some of these topics such as: mentioning the correct meaning of Qur’an’s words, Qur’an’s addressing, Reading (Qara’at), the correct reasons for Nozool of Qur’an’s verses, rectifying interpretive conflicted Hadith, give detail for Qur’an Mojmalat, stipulating Motlagh verses of Qur’an, interpreting Qur’an verses correctly.