وضعيت درمان هاي مكمل در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

Complementary Therapy in Patients with Multiple Sclerosis

زمينه و هدف: با توجه به هزينه زياد درمان هاي دارويي جهت كنترل علايم مولتيپل اسكلروزيس و همچنين عوارض متعدد ناشي از آنها، استفاده از درمان هاي مكمل در اين بيماران رو به افزايش است. اين مطالعه با هدف تعيين وضعيت درمان هاي مكمل در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس مراجعه كننده به انجمن ام.اس ايران صورت گرفت. روش بررسي: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي- مقطعي است. تعداد 200 نفر از بيماران مبتلا به ام.اس مراجعه كننده به انجمن ام. اس ايران در سال 1387 كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند از طريق نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه انتخاب گرديدند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه محقق ساخته و روش جمع آوري آن مصاحبه بود. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي (كاي دو، آناليز واريانس) و نرم افزار SPSS نسخه 5/11 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه بيش از نيمي (60%) از واحد هاي مورد پژوهش از روش هاي درمان غير دارويي استفاده مي كنند. درمان‌هاي غير دارويي در همه موارد به عنوان درمان مكمل و نه جايگزين استفاده مي شد و بيشترين فراواني روش هاي مورد استفاده غير دارويي به ترتيب شامل ورزش، مراقبه و مديتيشن، تغذيه درماني و استفاده از گياهان دارويي، انرژي درماني و آرامسازي ، طب سوزني و طب فشاري بود. همچنين نتايج مطالعه نشان داد كه اكثريت واحد هاي مورد پژوهش (5/44%)از يك روش درمان غير دارويي و تنها 5/11% آنها از 2 روش و بيشتر استفاده مي كردند. نتايج آزمون آماري كاي دو نشان داد كه استفاده از روش هاي درماني غير دارويي با هيچكدام از ويژگي هاي دموگرافيك به جز سطح تحصيلات (04/0=P) ارتباط معني دار آماري ندارد. نتيجه گيري كلي: با توجه به رواج استفاده از درمان هاي مكمل توسط بيماران ام اس اين بيماران در معرض خطرات بالقوه و عوارض جانبي ناشي از اين درمان ها قرار مي گيرند. لذا پيشنهاد مي شود آموزش هاي لازم به اين بيماران ارايه شود و همچنين در زمينه انواع روش هاي كاربردي طب مكمل و بررسي علل گرايش به اين نوع درمان تحقيقات بيشتري انجام گيرد.

Background& Aim: Given the high cost of medical treatment to control the symptoms of Multiple Sclerosis (MS) and the resulted numerous complications, the use of complementary therapy has been increased by these patients. This study aims to determine the status of complimentary therapy in patients with MS who refer to MS Association in Tehran in 2008. Material & Methods: It was a descriptive cross- sectional study. Two hundred patients with MS were recruited by convenience sampling. Data was collected by a researcher made questionnaire using face-to-face interviews and analyzed by descriptive and inferential (Chi-square and ANOVA) statistics using SPSS-PC (v. 11.5). Results: More than half of sample (60%) has used complimentary therapy. All of them had used non-pharmacological treatment as a supplement and not as a replacement to therapy. The most frequently used methods were exercise, meditation, nutrition therapy, herbal medicines, energy therapy, acupuncture and acupressure respectively. The results also showed that the majority of participants (44/5%) have used one non-pharmacological method and just 11.5% have used two methods or more. The findings showed that there is o significant relationship between using complimentary therapy and demographic characteristics of patients except for educational level (P=0/04). Conclusion: Regarding the widespread use of complementary therapy by patients with MS, these patients are exposed to potential risks and side effects of the treatments. So it is recommended that patients be provided with necessary training. Doing more research on the methods of complimentary therapy and assessment of the reasons for tendency to this type of treatment is also recommended.