بررسي فراواني نسبي فلج عضله مايل فوقاني و مقايسه نتايج و عوارض روش هاي جراحي آن با ديگر استرابيسم هاي عمودي

The Frequency of Superior Oblique Palsy and Comparison of its Surgical Outcome with Other Vertical Strabismus

مقدمه: فلج عضله مايل فوقاني متداول ترين علت استرابيسم فلجي است. هدف مطالعه تعيين و مقايسه فراواني نسبي، علل، نتايج و عوارض روش هاي جراحي فلج عضله مايل فوقاني با ديگر استرابيسم هاي عمودي است. روش بررسي: اين مطالعه گذشته نگر مقطعي بر روي پرونده 303 بيمار با استرابيسم عمودي طي سال هاي 1391-1378 انجام گرفت. زمان پيگيري 6 ماه بعد از جراحي در نظر گرفته شد. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه اي شامل 11 سوال استفاده شد. نتايج: در بين بيماران مورد مطالعه، 50 بيمار (5/16%) مبتلا به فلج مايل فوقاني (گروه الف) و 253 مورد ساير استرابيسم هاي عمودي بودند (گروه ب). شايع ترين علل استرابيسم عمودي در هر دو علل مادرزادي و تروما بود. ميانگين سني بيماران با علت مادرزادي در گروه الف 82/16 سال و گروه ب 81/12 سال و بيماران با علت تروما در گروه الف 63/24 سال و گروه ب 26/23 سال بود.60 % بيماران جراحي شده در گروه الف، يك مرحله جراحي داشتند در حالي كه بيشتر بيماران گروه ب در دو مرحله جراحي شدند. بيشترين جراحي انجام گرفته در هر دو گروه رسس عضله مايل تحتاني بود. انحراف چشم در بيماران با فلج عضله مايل فوقاني 5/71% و در سايرين 8/77% اصلاح شده است. خونريزي زير ملتحمه، دوبيني، عفونت ملتحمه در هر دو گروه شايع-ترين عوارض ايجاد شده بود. نتيجه گيري: به وسيله يك مرحله جراحي شامل رسس مايل تحتاني، انحراف چشم در بيشتر بيماران با فلج مايل فوقاني يا ساير استرابيسم هاي عمودي اصلاح مي شود عوارض جدي به دنبال ندارد.

Introduction: Superior oblique palsy (SOP) is the most common cause of paralytic strabismus. Therefore, this study aimed to compare the frequency, etiology and outcome of surgical approaches in SOP with other vertical strabismus. Methods: This is a cross sectional study that was performed on 303 medical files of patients who referred to Yazd eye clinic from 1999-2012 with at least 6 months post operative follow up. The study instrument involved a questionnaire containing 11 questions that was used for data gathering. Results: In this study, within 303 patients, 50 cases (16/5%) suffered from SOP (group A) and 253 cases from other vertical strabismus (group B).The most frequent causes of either group were congenital and trauma. The mean age of patients with congenital cause was 16/82 in group A and 12/81 years in group B while the mean age with traumatic cause was 24/63 in group A and 23/26 years in group B. Sixty percent (60%) of operated patients in group A underwent one set of surgery while in group B mostly had two sets of the surgery. The most common surgical approach in either group was IO Recession. The rate of strabismus correction was 71/5% in group A and 77/8% in group B. SCH, diplopia, conjunctivitis were the most frequent complications in either group. Conclusion: By one set surgical approach of IO Recession, strabismus correction is observed in the most patients with SOP or other vertical strabismus and the surgery was not followed by severe complications.