جلوه هاي معرفت و عشق به خدا

Manifestations of Knowledge of and Love for God

نوشتار حاضر شرحي بر دعاي امام سجاد عليه السلام است كه به موضوع آثار و لوازم محبت به خدا مي پردازد. ازجمله آثار محبت، شوق ديدار محبوب، توجه به محبوب و عشق بر او در دل، و شور و شيدايي است كه همواره محب در پي وصول به محبوب خويش است. لذت شوق، محبت و شيدايي نيست، محبوب، لذتي به مراتب بالاتر از لذت هاي مادي دارد كه به راحتي قابل درك نيست. در اينكه آيا محبت موجب معرفت است يا بعكس؟ بايد گفت: طبيعي است كه تا انسان چيزي را نشناسد و در آن حس و حالي را نيابد، آن را دوست نمي دارد؛ زيرا دوست داشتن امري ادراكي است كه پايه آن معرفت است. بنابراين، محبت بدون معرفت دوام و قرار ندارد. بدين منظور، بايد همواره ياد خدا و عشق و محبت به او را در دل زنده نگهداشت و دل را نبايد جاي غير خدا قرار داد.

The present paper expounds Imam Sajjadʹs supplication about the effects and requirements of love for God. Among the effects of love are the desire to see the beloved, attention to Him, loving Him heartily together with everlasting rapture and desire through which the lover tries to reach the beloved. The joy of desire is not love and rapture; rather, the lover has a far better joy than any kind of material – a joy which cannot be realized easily. Regarding the question whether or not love leads to knowledge we can say that, naturally, one does not love something when one neither knows what it is nor finds any ecstasy in it, because love is a perceptive thing which is based on knowledge. Therefore, love will not last without knowledge. So, we should always remember God all the time and let no place in our heart for the love of any except Him.