ارزيابي پلي‌مورفيسم 49AG ژن رمزكننده CTLA-4 در بيماران مبتلا‌به لوپوس اريتماتوي سيستميك: مطالعه مرور منظم و متاآناليز

Evaluation of CTLA-4 Exon-1 +49A/G Polymorphism in Systemic Lupus Erythematous Patients: A Meta Analysis

مقدمه: آنتي ژن 4 وابسته به لنفوسيت T سيتوتوكسيك نقش مهمي در بازدارندگي فعاليت سلول‌هاي T بر عهده دارد. به‌نظر مي‌رسد پلي‌مورفيسم 49AG مرتبط با بيماري لوپوس اريتماتوي سيستميك باشد اما نتايج مطالعاتي كه تاكنون انجام شده است متناقض مي‌باشد. بنابراين مطالعه حاضر با هدف بررسي بيشتر اين ارتباط انجام شده است. مواد و روش‌ها: جستجو از بانك‌هاي SID (Scientific Information Database)، Iran medex، Irandoc، OVID، Science Direct، Pubmed، Scopus انجام شد. كليه مقالات تا تاريخ 30 دسامبر 2011 مورد بررسي قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار STATA نسخه 11 مورد تجزيه‌و‌تحليل قرار گرفت. جهت بررسي ارتباط بين داده‌ها، نسبت شانس (OR) و فاصله اطمينان (CI) 95% در نظر گرفته شد. در صورت وجود هتروژنيتي از مدل تصادفي (با استفاده از روش درسيمونيان و ليرد) و در صورت عدم‌وجود هتروژنيتي، از مدل ثابت (با استفاده از روش مانتل هنزل) استفاده گرديد. نتايج: در مجموع 15 مطالعه در ارتباط با پلي‌مورفيسم 49AG و بيماري لوپوس اريتماتوي سيستميك وارد مطالعه گرديد. 1705 فرد بيمار و 2299 فرد سالم به‌عنوان گروه مورد بررسي قرار گرفتند. در بررسي حاضر هيچ‌گونه ارتباط معناداري بين پلي‌مورفيسم مورد بررسي و بيماري لوپوس اريتماتوي سيستميك در هيچ يك از گروه‌هاي نژادي يافت نشد. نتيجه‌گيري: در متا آناليز حاضر، هيچ‌گونه ارتباطي بين پلي‌مورفيسم 49AG و بيماري لوپوس اريتماتوي سيستميك يافت نشد. پيشنهاد مي‌گردد در آينده با افزايش حجم نمونه، نتايج دقيق‌تري به‌دست آورد.

Introduction: Cytotoxic T lymphocyte-associated antigen-4 (CTLA-4) is an important negative regulator of T-cell responses. The 49AG polymorphism of the CTLA-4 gene may be associated with systemic lupus erythematous (SLE) risk, but the results from previous published studies have been inconsistent. We carried out a meta-analysis search to assess this association more precisely. Methods: A systematic search of six electronic databases (PubMed, Science Direct, OVID, Iran doc, Iran Medex and SID (Scientific Information Database) was performed for relevant articles published between 1978 and 2011. The odds ratio (OR) and its 95% confidence interval (95%CI) were used to assess the strength of the association. We evaluated both fixed and random effect models, depending on the presence of between-study heterogeneity. The data were analyzed using STATA software. Results: A total of 15 independent studies on the CTLA-4 gene 49AG polymorphism and SLE, including 1705 cases and 2299 controls were used in the meta-analysis. No significant association was found between 49AG polymorphism and SLE risk in the overall or subgroup analyses. Conclusion: This meta-analysis showed no significant association between 49AG polymorphism and SLE susceptibility. Large-scale and well-designed case-control studies are suggested.