تاثير تعديل آلودگي‌هاي صوتي بر پاسخ‌هاي رفتاري نوزادان نارس بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه

The Effect of Noise Modifying in NICU on Premature Infants’ Behavioral Responses

مقدمه: شواهد نشان مي‌دهد كه توليد صدا در بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان نتايج نامطلوبي را در نوزادان نارس به‌دنبال خواهد داشت. مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير تعديل آلودگي‌هاي صوتي در بخش مراقبت‌هاي ويژه بر معيارهاي رفتاري نوزادان بستري در اين بخش، انجام شده است. مواد و روش‌ها: نمونه‌هاي پژوهش شامل 110 نوزاد نارس بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان بودند كه در دو گروه 55 نفره تجربي و شاهد جاي گرفتند. اين نوزادان با ميانگين سن جنيني كمتر از 37 هفته و ميانگين وزن كمتر از 2500 گرم در زمان تولد به دنيا آمده، كمتر از 28 روز سن داشتند، حداقل 2 روز در بخش مراقبت‌هاي ويژه بستري بودند و تحت تهويه مكانيكي نيز قرار نداشتند. براي نمونه‌گيري در 2 مقطع زماني انجام شد؛ در مقطع زماني اول، هر نوزاد داراي معيارهاي ورود به پژوهش در گروه شاهد قرار گرفته و در مقطع زماني دوم، نوزادان واجد شرايط در گروه تجربي قرار گرفتند. در مقطع زماني اول، پرستار آموزش ديده با استفاده از دستگاه صداسنج، تراز فشار صوت در شبكه وزني A (صداي منطبق با شنوايي انسان) و C (صداي منطبق با صداي موجود در محيط) و تراز معادل فشار صوت LAeq و معيارهاي رفتاري نوزادان را سنجيده است. در مقطع زماني دوم، مداخلات تعديل‌كننده آلودگي‌هاي صوتي به‌مدت 6 هفته در گروه مداخله اجرا و سپس به‌روش قبلي، تراز فشار صوت در شبكه وزني A و C و تراز معادل فشار صوت LAeq و همچنين معيارهاي رفتاري نوزادان سنجش گرديد. نتايج: تفاوت آماري معناداري در ميانگين پاسخ‌هاي رفتاري نوزادان دو گروه مشاهده نشد؛ به‌علاوه تراز فشار صوت در شبكه وزني C و A در گروه تجربي به شكل معتاداري كمتر از گروه شاهد بود. همچنين تفاوت آماري معناداري در تراز معادل فشار صوت در شبكه بين دو گروه مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه در بخش‌هاي مراقبت ويژه نوزادان مورد مطالعه، ميزان آلودگي صوتي بيش از حد استاندارد مي‌باشد. ليكن براي نشان دادن تاثير آن بر پاسخ‌هاي رفتاري نوزادان پژوهش‌هاي بيشتري در اين زمينه بايد انجام پذيرد.

Introduction: High auditory stimulation puts preterm infants at high risk for adverse health effects. Present study was conducted with this aim to determine the effect of noise modifying in NICU on premature infants’ behavioral responses. Methods: Research samples were 110 premature infants that divided in experiment and control groups. These infants had 28 days age, hospitalized in NICUs more than 2 days, below 37 week gestational age and below 2500 gram birth weight without mechanical ventilation. In the first section of time, each infant with inclusion criteria, inserted in control group and then in second section of time, infant with inclusion criteria placed in experiment group. In first section, educated nurse measured the LAeq, LC, LA and infants’ behavioral responses. In second section, noise modifying interventions implemented in experimental group for 6 weeks, and then LAeq, LC and LA and infants’ behavioral responses were measured with the same methods. Results: No statistical significant differences were observed in two groups in the mean frequency of crying, sleeping and startle. Moreover, recorded mean LC in experiment group (P=0.021) as well as mean LA (P=0.008) was lower than control group. In addition, no statistical significant difference was observed in LAeq between two groups. Conclusions: This study showed that noise in studied NICUs was higher than standards and had reached to psychological damage. Since, change in NICUs environment in order to modifying noise, had no effect on premature infants’ behavioral responses, as well as, the observed reduction in LC and LA is clinically negligible; it seems that, more research is needed in this area.