اثربخشي بازي‌هاي واجي بر عملكرد خواندن دانش‌آموزان پسر نارساخوان

The Efficacy of Phoneme Plays on Reading Performance of Dyslectic Boy Students

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي بازي‌هاي واجي بر عملكرد خواندن دانش‌آموزان پسر نارساخوان صورت گرفت. روش پژوهش آزمايشي و از طرح پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه استفاده شد. جامعه آماري پژوهش شامل دانش‌آموزان پسر نارساخوان سوم ابتدايي شهر اصفهان بود. به‌منظور انجام اين پژوهش، 30 دانش‌آموز نارساخوان به شيوه نمونه‌گيري تصادفي چند مرحله‌اي، انتخاب و با روش تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. ابزارهاي مورد استفاده عبارت از آزمون خواندن و نارساخواني (نوري و مرادي، 1384)، و ماتريس‌هاي هوشي پيش‌رونده ريون كودكان بود. داده‌هاي به‌دست آمده با روش آماري تحليل كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه ميانگين عملكرد خواندن گروه آزمايش در خرده‌مقياس‌هاي خواندن كلمات، زنجيره كلمات، ناميدن تصاوير؛ درك كلمه، حذف آوا، خواندن ناكلمات، نشانه حروف، نشانه مقوله و سرعت خواندن بيشتر از گروه گواه بود (01/0 > P) . اما بين ميانگين دو گروه در خرده‌مقياس‌هاي درك كلمات و كلمات هم‌قافيه تفاوت معناداري وجود نداشت. بنابراين، مي‌توان نتيجه گرفت كه بازي‌هاي واجي بر بهبود عملكرد خواندن دانش‌آموزان نارساخوان موثر است و به‌عنوان يك روش آموزشي و درماني مي‌توان از آن استفاده نمود.

The aim of the current research was to investigate the efficacy of phoneme plays on reading performance of dyslexic boy students. The method was experimental and pre-test /post-test, with control group design was used. The statistical population for this study included all the dyslectic third grade primary boy students of the city of Isfahan. To carry out this project, 30 boy students with dyslexia were selected using multi-stage random sampling and then were randomly divided into the two groups of experiment and control groups. The tools used were Reading and Dyslexia Test (Nouri & Mordi, 2005/1384s.c.) and Ravens Children Progressive Matrices Test (Raven,) the data than analized using analysis covariance statistical method. Finding indicated were that there is significant difference between reading performance of the experimental and the control group (P < 0.01). Subsequently, it can be concluded that phonemic plays can effectively improve reading performance in students with dyslexia and can be used as an educational and therapeutic method.