اثر تمرينات هوازي و بي تمريني متعاقب آن بر BDNF و عملكرد حافظه مردان ميانسال سالم غيرفعال

Effects of submaximal aerobic training and following detraining on serum BDNF level and memory function in midlife healthy untrained males

چكيده هدف: عامل رشد عصبي مشتق شده از مغز (BDNF) ازجمله شاخص‌هاي موثر در بيان عملكرد شناختي مي‌باشد كه به تازگي در تحقيقات حوزه سلامت بررسي شده است. با اينكه ارتباط مثبتي بين آمادگي هوازي، عملكرد شناختي و سطوح BDNF گزارش شده است، اطلاعات زيادي در مورد چگونگي تاثير همزمان برنامه تمريني و همچنين دوره‌هاي بي‌تمريني، بر عملكرد حافظه و BDNF پايه سرم افراد ميانسال موجود نيست. روش پژوهش: 21 مرد ميان سال (سن: 99/5±08/58 سال، وزن: 13/12±79/75 كيلوگرم، شاخص توده بدن: 76/2±78/25 كيلوگرم بر مترمربع) به‌طور تصادفي در دو گروه شامل تمرين هوازي (11 نفر) و كنترل (10 نفر) تقسيم شدند. گروه تمرين هوازي در شش هفته تمرينات دويدن (3 جلسه در هفته)، به مدت 25 تا 40 دقيقه در هر جلسه با شدت 60 تا 70 درصد ضربان قلب ذخيره شركت كردند. در سه مرحله پيش آزمون، پايان تمرين و پس از پايان شش هفته بي‌ تمريني، آزمون‌ هاي عملكرد حافظه كوتاه‌مدت و ميان‌مدت و همچنين خون‌گيري انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي t مستقل، تحليل كوواريانس تك‌متغيره و تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر، تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: شش هفته تمرين در گروه تمرين هوازي، سبب افزايش سطوح BDNF پايه سرم و همچنين عملكرد حافظه كوتاه مدت و ميان‌مدت شد (05/0 > P). پس از شش هفته بي‌تمريني، سطوح هر سه متغير به مقادير اوليه بازگشتند. نتيجه‌گيري: تمرين ورزشي منظم در آزمودني هاي سالم، با افزايش سطوح BDNF سرم سبب بهبود عملكرد حافظه‌اي مي شود، ولي اين سازگاري‌ها در طي دوره بي‌تمريني از دست مي روند. از نظر باليني اين يافته ها اهميت فعاليت هوازي را جهت حفظ و ارتقاي عملكرد حافظه اي و پيشگيري از ابتلا به زوال عقل در آينده را تاييد مي كند. واژگان كليدي: تمرين و بي تمريني، BDNF، حافظه، پيشگيري از افت عملكرد شناختي

Abstract Aim: Brain derived neurotrophic factor (BDNF) is an important factor affecting cognitive function which has recently interested a bulk trend of effort in the health context. In spite of a good body of evidence reported concern to positive association between aerobic fitness, cognitive function and serum BDNF, there is no enough information about the effect of aerobic training and also detraining period on memory function and circulatory BDNF in middle aged individuals. Method: Twenty one middle aged males (age: 58.08±5.99, weight: 75.79±12.13 kg, BMI: 25.78±2.76 kg.m-2) randomized in two groups including aerobic exercise (Ex, n=11) and control (Con, N=10). Ex subjects participated in six weeks of endurance exercise sessions, 3 sessions/week by the intensity of 60-70% of HRR for 25 to 40 min in each min. Midterm and Short term memory tests were conducted and also blood samples were taken in three occasions including pretest, after six weeks of training and after the following six weeks of detraining period. Data were analyzed using independent t test, ANOVA and ANCOVA repeated measures. Results: Six weeks of aerobic training in Ex group significantly increased basal serum BDNF level, and also short term and midterm memory function (P < 0.05) which all were restored following to six weeks of detraining. Conclusions: Regular exercise training is capable to augment basal serum BDNF and though to improve memory function in healthy subjects, however, theses adaptations were washed up throughout detraining. From clinical point of view, these findings confirm the importance of aerobic fitness to improve and maintaine memory function and future dementia to be prevented. Key words: Training and detraining, BDNF, Memory, Dementia prevention.