بيماري‌هاي قلب و عروق در سالمندان

Cardiovascular diseases in the elderly

جمعيت سالمندان ايران به سرعت در حال افزايش است. در حال حاضر بيش از 5 ميليون نفر از ايرانيان در سنين سالمندي به سر مي‌برند كه بالغ بر 26/7 درصد از جمعيت كشور را تشكيل مي‌دهند. تخمين زده مي‌شود تا 20 سال آينده جمعيت سالمندان ايران به بيش از 10درصد كل جمعيت كشور خواهد رسيد. تغييرات فيزيولوژيك و ساختماني سيستم قلب و عروق در سالمندي عبارتند از ضخيم‌تر شدن ديواره رگ‌ها، كاهش توان استراحت (relaxation) در زمان دياستول، عدم توانايي افزايش برون‌ده قلبي به صورت موثر در زمان انجام فعاليت، پاسخ‌دهي كمتر عضله قلب به تحريكات سيستم سمپاتيك و آدرنالين، عدم توانايي برقرار نگهداشتن فشارخون در هنگام برخاستن مي‌باشند. با ورود به دوران سالمندي با شيوع بيشتر بيماري‌هاي قلبي عروقي به خصوص انفاركتوس قلبي، stroke ، افزايش فشارخون مجرد سيستولي (isolated systolic hypertensio)، افت فشارخون ارتوستاتيك، تنگي ناشي از كلسيفيه شدن دريچه آيورت، حملات سنكوپ ناشي از آريتمي‌هاي قلبي مانند سندرم سينوس بيمار (Sick Sinus Syndrome)، وقفه كامل قلبي (complete heart block) و فيبريلاسيون دهليزي مواجه مي‌شويم. تغييرات قلبي عروقي در سالمندان بر كيفيت زندگي و طول عمر آنها تاثير نامطلوب مي‌گذارد. بيماري عروق كرونر شايع‌ترين علت مرگ در سالمندان است؛ با اين حال آريتمي‌هاي قلبي و بيماري‌هاي دريچه‌اي قلب نيز در اين سنين اهميت ويژه‌اي دارد. تشخيص اين اختلالات در سالمندان توجه ويژه‌اي مي‌طلبد؛ زيرا ممكن است همراه شدن تغييرات ساختماني فيزيولوژيك ناشي از افزايش سن با بيماري قلبي عروقي، بروز علايم كلاسيك بيماري را با تغيير شكل مواجه كند و منجر به تاخير در درمان اين بيماران گردد. سالمندي زيستي كه به وسيله طول تلومرهاي كروموزومي ارزيابي مي‌شود؛ در بروز بيماري‌هاي مختلف و قلبي عروقي به خصوص بيماري‌هاي كرونر قلب و نارسايي مزمن قلبي موثر است. همچنين سالمندي زيستي مي‌تواند اختلاف استعداد بين افراد مختلف را در ابتلا به بيماري‌هاي قلب و عروق توجيه نمايد.

The Iranian elderly population is rapidly growing. Currently more than 5 million Iranians are over 60 years of age which corresponds to nearly 7.26 percent of the population of the country. It is estimated that more than 10 percent of the population of the country will be elderly in the forthcoming twenty years. Structural and physiological changes which occur in the elderly cardiovascular system include: stiffness of the vasculature, decreased relaxation capacity of the heart during diastole, decreased efficiency of cardiac contraction during exercise, weakened heart muscle response to stimulation by adrenaline, and orthostatic hypotension. In the elderly people we are confronting with increased frequency of cardiovascular diseases especially myocardial infarction, stroke, isolated systolic hypertension, calcific aortic stenosis, orthostatic hypotension, and syncopal attacks due to sick sinus syndrome, complete heart block, atrial fibrillation or other rhythm disorders. Alteration in cardiovascular status in the elderly has undesirable effects on their quality of life and longevity. Myocardial infarction is the most common cause of death in the elderly; however cardiac arrhythmias and valvular heart disease are other important cardiovascular disease in the old people. Diagnosis of these disorders in the elderly requires special consideration since coexistence of structural/functional changes in the old age with cardiovascular disease would alter the classic features of these disorders and result in delay in their appropriate management. Biological aging as evaluated by reduced telomere length has a strong impact on the incidence of cardiovascular disorders especially coronary heart disease and chronic heart failure. This phenomenon could possibly explain interindividual susceptibility to cardiovascular disorders.