اثر ليدوكايين وريدي بر طول مدت تشنج و تغييرات هموديناميك بيماران تحت الكتروشوك درماني

Effect of lidocaine on duration of seizure and hemodynamic alterations in electroconvulsive therapy

زمينه و هدف : الكتروشوك درماني يكي از روش‌هاي بسيار موثر درمان اختلالات روانپزشكي است. اثر درماني آن مستلزم ايجاد يك تشنج عمومي حداقل به مدت 25 ثانيه است. دانستن ميزان اثر داروهاي بيهوشي روي تشنج ناشي از الكتروشوك درماني و پيشگيري از تغيير وضعيت هموديناميك متعاقب آن بسيار مهم است. اين مطالعه به منظور تعيين اثر ليدوكايين وريدي بر طول مدت تشنج و تغييرات هموديناميك بيماران تحت الكتروشوك درماني انجام شد. روش بررسي : اين كارآزمايي باليني روي 72 بيمار غيرمعتاد (45 زن و 27 مرد) 40-20ساله داراي اختلالات رواني با كلاس فيزيكي ASA I, II كه توسط متخصص روانپزشكي منتخب الكتروشوك درماني بودند؛ در بخش روانپزشكي بيمارستان هاجر شهركرد در سال 1389 انجام شد. پس از وصل كردن پالس اكسي‌متري و اندازه‌گيري فشارخون و نبض، بيماران به‌طور تصادفي به دو گروه 36 نفري تقسيم شدند. بيماران گروه اول (مداخله)، دو دقيقه قبل از بيهوشي ليدوكايين به ميزان mg/kg 5/1 به صورت وريدي دريافت نمودند. بيماران گروه دوم (دارونما) به ميزان همان حجم داروي گروه اول، نرمال سالين دريافت نمودند. براي القاي بيهوشي در همه بيماران از تيوپنتال سديم mg/kg 2 ، آتروپين mg 5/0 و سوكسينيل كولين mg/kg 1 استفاده شد. در دقايق 3 و 5 بعد از انجام الكتروشوك درماني دوباره فشارخون و نبض بيماران اندازه‌گيري و ثبت شد. طول مدت تشنج از زمان شروع انقباضات عضلاني ظاهر شده در صورت تا خاتمه كامل انقباضات محاسبه شد. داده‌ها بااستفاده از نرم‌افزار آماري SPSS-11.5 و آزمون‌هاي آماري t مستقل و t وابسته تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها : ميانگين طول مدت تشنج در گروه مداخله 33/11±77/38 ثانيه و در گروه دارونما 91/6±86/29ثانيه تعيين شد (0001/0P < ). تغييرات فشارخون سيستولي گروه‌هاي مداخله و دارونما در دقيقه سوم به ترتيب 01/16±38/146 ميلي‌متر جيوه و 04/13±88/128ميلي‌متر جيوه، فشارخون دياستولي 70/6±86/79 ميلي‌متر جيوه و 79/5±63/87 ميلي‌متر جيوه و تعداد ضربان قلب 92/9±91/91 دفعه در دقيقه و 06/13±86/102 دفعه در دقيقه تعيين گرديد (05/0P < ). همچنين در گروه‌هاي مداخله و دارونما در دقيقه پنجم به ترتيب تغييرات فشارخون سيستولي 97/9±47/113 ميلي‌متر جيوه و 01/13±36/122 ميلي‌متر جيوه، فشارخون دياستولي 27/4±47/73 ميلي‌متر جيوه و 26/6±63/77 ميلي‌متر جيوه و تعداد ضربان قلب 60/4±41/84 دفعه در دقيقه و 53/12±19/93دفعه در دقيقه بود (05/0P < ). نتيجه‌گيري : اين مطالعه نشان داد كه تجويز ليدوكايين به ميزان mg/kg 5/1 سبب افزايش زمان تشنج مي‌گردد و تعداد نبض و ميزان فشارخون را كاهش مي‌دهد.

Background and Objective: Electroconvulsive therapy (ECT) is one of the most common methods in treatment of different types of psychological disorder. The effectiveness of this therapy has a direct relation with the duration of convulsion. This study was conducted to assess the effect of lidocaine on duration of seizure and hemodynamic alterations in electroconvulsive therapy. Materials and Methods: This clinical trial study was conducted on 72 ASA-I, II patients with psychotic disorders in Hajar Medical Center in Shahrekord, Iran during 2010. The patients randomly divided into intervention and control group. The interventional group was received 1.5 mg/kg lidocaine and controls were received normal saline. For induction of anesthesia, all patients were received Sodium Thiopental (2mg/kg), Succinylcholine (1mg/kg) and Atropine (0.5mg) Propofol and Succinylcholine during 72 sessions of ECT. Duration of objective convulsion and hemodynamic alterations including blood pressure and heart rate were recorded (before, immediately and 3, 5 minutes after ECT). Data were analyzed using SPSS-11.5 and t-test. Results: Systolic and diastolic blood pressures and heart rate in 3rd minutes in interventional group following electroconvulsive therapy were 143.38±16 mmHg, 79.86±6.7 mmHg, 91.9±9.9 mmHg, respectively and in controls were 128.88±13.04 mmHg, 87.63±5.79 mmHg and 102.86±13 mmHg, respectively. These difference were significant (P < 0.05). The above-mentioned indices for 5th minutes in intervention and controls were as follow: systolic (113.47±9.97 mmHg, 122.36±13 mmHg), diastolic (73.47±4.27 mmHg, 77.63±6.26 mmHg) heart rate (84.41±4.6 in minute, 93.19±12.53 in minute). These differences in above indices were significant (P < 0.05). Conclusion: This study showed that lidocaine administration during electroconvulsive therapy increase the duration of convulsion and reduces heart rate and blood pressure.