مروري بر موانع موجود در راه گسترش داروسازي نوين در عهد قاجار

Impediments of the development of modern pharmacies in Qajar era

شيوع بيماري‌هاي واگير از جمله وبا و طاعون، از عوامل مهم مرگ و مير در دوره‌ي قاجار بود و ضرورت مبارزه با اين بيماري‌ها يكي از دغدغه-هاي مهم دولت به‌شمار مي رفت. اخذ دانش طب و داروسازي نوين از اروپا و ارتقا اطلاعات بهداشتي، يكي از راهكارهاي جلوگيري از شيوع اين بيماري‌ها بود كه با اقداماتي نظير اعزام محصل به اروپا توسط عباس ميرزا آغاز و با تاسيس دارالفنون به همت اميركبير ادامه يافت. با كمك معلمين اروپايي دارالفنون، طب و داروسازي نوين در ايران توسعه يافت اما گسترش آن با مخالفت هاي گوناگوني در جامعه سنتي كشور همراه بود. در اين پژوهش سعي بر اين است تا با تكيه بر منابع، شكل‌گيري و گسترش داروسازي و داروخانه نوين و برخي موانع و مشكلات ايجاد شده در راه توسعه آن، مورد بررسي قرار گيرد.

Prevalence of epidemic diseases including cholera and plague was among the most common causes of death during the Qajar era, and the necessity of fighting such diseases was one of the priorities of the government. Acquiring medicinal and pharmaceutical knowledge from Europe and promotion of general hygiene were among the efficient ways of preventing outbreaks and epidemics. The process was started by Abbas Mirza through sending students to Europe and continued by Amir Kabir through the establishment of Darolfonun (the Polytechnic School). Modern medicine and pharmacy were introduced in Iran by European professors of the Darolfonun; however, their development faced oppositions in the traditional society of the era. In this research, we are going to explain the process of development and promotion of the modern medicine and drugstores, based on the present references, and then proceed to examine the impediments in this regard.