بررسي اثربخشي تبليغات نوپديد شهري بر ميزان استقبال از شيوه زيارت پياده حرم رضوي

The study of the effectiveness of civic novel publicities in the scope of on foot method pilgrimage reception of Razavi shrine

اين نوشتار با هدف دستيابي به ميزان تاثير تبليغات با ابزارهاي تبليغي نوپديد سازماني در فضاسازي مناسبت آخر صفر و ترويج زيارت پياده در روزهاي مذكور انجام گرفته است. اين مقاله، حاصل يك مطالعه پيمايشي مقطعي است. جامعه آماري در اين طرح كليه افراد بالاي پانزده سال در گروهي معرف از خانواده هاي ساكن در شهر مشهد (0721 نفر) است. روش نمونه گيري در اين پژوهش در مرحله اول به صورت نمونه گيري طبقه اي نامتناسب و در مرحله دوم از روش نمونه گيري تصادفي نظام مند استفاده شده است. براي نيل به اين هدف، نخست با تحليل نتايج نظرسنجي انجام شده توسط محقق، در دهه آخر ماه صفر در سال 0931 به ميزان تاثير برنامه هاي سازمان فرهنگي - تفريحي شهرداري براي ترويج زيارت پياده تا حرم در روزهاي پاياني صفر و مقايسه آن با ميزان اين رفتار در سال گذشته پرداخته است و سپس به تحليل نتايج جانبي آن مبادرت نموده است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد علي رغم وجود تفاوت هاي اندكي در ميزان تاثير ياد شده، برنامه هاي فرهنگي - تبليغي كه با ابزارهاي نوپديد در زمينه ترويج زيارت پياده طي مناسبت هاي آخر صفر، چندان موثر نبوده و تغييرات، روند قابل توجهي را به خود اختصاص نداده است. مهم ترين عامل تاثيرگذار در زيارت مخاطبين، تبليغات سنتي بوده است و تبليغات محيطي در زيارت مردم ساكن مشهد تاثير قابل توجهي نداشته است. اين امر (زيارت پياده) بيشتر ريشه در اعتقادات سنتي و مردمي دارد كه با تبليغات مقطعي و كوتاه مدت، تقويت و يا تحليل نمي يابد. واژگان كليدي: مناسك مذهبي، تبليغات مدرن، زيارت، برنامه هاي فرهنگي - تبليغي.

Abstract This paper has been conducted with the aim of achieving the scope of the effectiveness of publicities by newly devised organizational propagator tools in suitable area at the end of Safar month and disseminating on foot pilgrimage on the aforesaid days. This paper is from the result of measure and sectional study. The statistical society in this project is all of the people over the age of fifteen in the sample group of the families resided in the city of mashhad (1270 people). The method of sampling in this research at first level is in the form of asymmetrical classic sampling and at the second level the method of random sampling has been used. In order to achieve to this aim, first by analyzing the consequences of the accomplished survey by the researcher, in the last decade of Safar month at the year of 1392, the scope of the effectiveness of the programs of cultural-amusement organization of municipal for propagating of on foot pilgrimage at the ending days of Safar month and comparison of it by the scope of this behavior in the last year has been practiced and then analyzing of the lateral results has been resorted. The obtained results shows that in spite of the presence of small differences in the scope of the recited effectiveness, the cultural-propagandistic plans which with the novel tools in the field of disseminating on foot pilgrimage during the occasions of the endings of Safar month has not been very effective and the changes allocated outstanding trends to itself. The traditional publicities have been the main effective factor in pilgrimage of addressees and peripheral propagating in pilgrimage of resided people in Mashhad has not been so effective. More often this matter (on food pilgrimage) has rooted in traditional beliefs of people which is not boosted or attenuated with sectional and short term propagating. Key Terms: Religious ceremonies, Modern publicities, Pilgrimage, Cultural-propagandistic plans.