تحليل بهره وري پژوهشي اعضاي هييت‌ علمي: مطالعه موردي دانشگاه رازي

An Analysis of the Research Productivity of Faculty Members: The Case of Razi University

اين تحقيق توصيفي- همبستگي با هدف كلي بررسي بهرهوري پژوهشي اعضاي هييت‌علمي دانشگاه رازي و عوامل موثر بر آن انجام شده است. جامعه آماري تحقيق را اعضاي هييت‌علمي تمام وقت داراي مدرك دكتري دانشگاه رازي كرمانشاه تشكيل مي‌‌دهند (161 N= ). متوسط مقدار شاخص بهره وري پژوهشي اين افراد برابر 13/6 بود. ميانه شاخص بهره وري پژوهشي 8/2 بود كه نشان مي دهد امتياز پژوهشي 50 درصد اعضاي هييت‌علمي اين دانشگاه سالانه كمتر از 8/2 و 50 درصد بيش از آن است. بر اساس تحليل رگرسيوني، مهم ترين متغيرهاي تاثيرگذار بر بهره وري پژوهشي اعضاي هييت‌علمي دانشگاه رازي به ترتيب مرتبه علمي، سن و تعداد فرزندان بودند كه روي همرفته 31 درصد از تغييرات بهره وري پژوهشي را تبيين كردند .

The purpose of this descriptive- correlational research is to investigate the amount of research productivity of faculty members in Razi University and determine factors that explain it. The population for the study included all full time, PhD faculties employed by Razi University (N=161). Based on the results, the mean faculty research productivity score was 6.13. The median value (2.8) showed that the half of faculties have yearly lower than 2.8 research score, and the other half have more than this value. The regression analysis revealed that three variables explained 31% of the variance in research productivity. These variables included academic rank, age, and numbers of children. Keywords: Research, Research Productivity, Faculty Member and University.