رابطه سبك‌ اسناد و خودتنظيمي دانشجويان دانشكده پرستاري و مامايي دانشگاه‌ علوم‌پزشكي مشهددر سال تحصيلي 91-1390

The Association Between Attribution Style and Self Regulation among Students of School of Nursing and Midwifery in Mashhad University of Medical Sciences During 2011-12 Academic Years

مقدمه: يكي از عوامل موثر در كارآمدي افراد در تمامي حوزه‌هاي آموزشي، شغلي و خانوادگي، برخورداري از مهارت‌هاي خودتنظيمي است. هدف ‌اين پژوهش بررسي رابطه سبك‌هاي‌ اسناد و خودتنظيمي دانشجويان دانشكده پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشكي مشهد بود. روش‌ها: روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي و جامعه پژوهش آن شامل كليه دانشجويان دختر و پسر دانشكده پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشكي مشهد در سال تحصيلي 1391-1390 بود. از ‌اين جامعه با استفاده از جدول مورگان و نمونه‌گيري خوشه‌اي تك‌مرحله‌اي 200 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. داده‌ها از طريق پرسشنامه‌هاي سبك‌ اسناد سليگمن و سينگ و پرسشنامه خودتنظيمي عمومي ميلر و براون جمع‌آوري شد. داده ها با استفاده ازآمار توصيفي و آزمون‌هاي رگرسيون چندگانه و تحليل واريانس چندمتغيره مورد تحليل قرار گرفت. نتايج: از بين سه سبك اسناد دروني، پايدار و كلي تنها سبك اسناد دروني قادر به پيش‌بيني بعد اجرا و برنامه‌ريزي خودتنظيمي بود (01/0 > p) و هيچ يك از سبك‌هاي اسناد نتوانستند بعد تحقيق و ارزيابي خودتنظيمي را پيش‌بيني كنند (05/0 < p). همچنين يافته‌ها نشان داد كه بين دو گروه از دانشجويان دختر و پسر در سبك‌هاي اسناد دروني (01/0 > p، 41/0=(139،1)F)، پايدار (001/0 > p، 12/0=(139،1)F) و كلي (001/0 > p، 006/0=(139،1)F) تفاوت معناداري وجود دارد. نتيجه‌گيري: يكي از نيازهاي مبرم جامعه پزشكي برخورداري از پرستاران و ماماهاي مسوول، متعهد، خودتنظيم و برخوردار از سبك اسناد دروني است. بنابراين تدارك فضاهاي آموزشي‌ در دانشكده مامايي و پرستاري كه راهنما و‌ هادي ‌اين گروه از دانشجويان در جهت سبك‌هايِ اسنادي موثر در ارتقاي سطح خودتنظيمي باشند، مي‌تواند مفيد باشد.

Introduction: An effective factor in any individual’s efficacy in educational, occupational, and domestic areas, is having self-regulation skills. The aim of this study was to review the association between attribution styles and self-regulation among students of School of Nursing and Midwifery in Mashhad University of Medical Sciences. Methods: This descriptive correlation study was performed on all female and male students of School of Nursing and Midwifery of Mashhad University of Medical Sciences during 2011-2012 academic years. Using Morgan’s table and single-stage cluster sampling, 200 samples were selected. Data was collected using Seligman’ and Sink’s attribution styles questionnaire as well as Miller’ and Brown’s general self-regulation questionnaire. Data was analzed using descriptive statistics and multiple regression and analysis of variance tests. Results: Among the three internal, stable, and generally attributional styles, only internal attribution style could predict performing and planning domains of self-regulation (p < 0.01). None of attribution styles could predict investigating and evaluation domains of self-regulation (p > 0/05). The results showed that there was a significant difference between male and female students considering three internal (F(1,139)=0.41, p < 0.01), stable (F(1,139)=0.12, p < 0.001), and generally (F(1,139)=0.006, p < 0.001) attributional styles. Conclusion: One of the essential needs of medical community is to have responsible, committed, and self-regulated nurses and midwives having internal attribution style. Therefore, it seems necessary to provide educational environment in which nursing and midwifery students could be guided toward forming attribution styles to promote effective self-regulation.