محاسبه قدرت IOL در بيماراني كه قبلاً جراحي رفركتيو قرنيه شده‌اند

IOL Power Calculation in Patients with Prior Corneal Refractive Surgery

امروزه، جراحي رفركتيو قرنيه به عنوان روش انتخابي براي اصلاح عيوب انكساري عموميت يافته است و اكثر بيماران كه در دهه‌هاي چهارم و پنجم زندگي خود به سر مي‌برند، متقاضي انجام جراحي رفركتيو جهت اصلاح عيوب انكساري مي‌باشند. ليزيك (LASIK) و PRK (فتورفركتيوكراتكتومي) براي تصحيح عيوب انكساري بيش‌تر جراحي‌هاي انكساري استفاده شده‌اند. تعدادي از اين بيماران ممكن است دچار آب‌مرواريد شوند ولي پس از عمل آب‌مرواريد حدت بينايي عالي شبيه ديدي كه بعد از عمل رفركتيو داشتند، خواهند داشت. تجربه اوليه چشم‌هايي كه سابقه PRK يا ليزيك جهت تصحيح نزديك‌بيني داشتند نشان داده كه پيش‌بيني وضعيت رفركتيو پس از جراحي آب‌مرواريد نسبتاً ضعيف است. دو خطا در محاسبه قدرت لنز داخل چشمي چشم‌هايي كه قبلاً تحت جراحي LASIK/PRK قرار گرفتند وجود دارد: - خطاي اول: محاسبه قدرت قرنيه است جايي كه KR اندازه‌گيري شده بعد از جراحي رفركتيو، قدرت واقعي قرنيه را نشان نمي‌دهند. به همين دليل قدرت قرنيه بعد از LASIK/PRK نياز به تصحيح دارد. اين كه چه فرمولي استفاده مي‌شود، مهم نيست. - خطاي دوم: پيش‌بيني تخمين موقعيت لنز (Estimated Lens Position) ELP است كه به طور شايع در فرمول‌هاي نسل سوم محاسبه لنز داخل چشمي به ويژه SRK/T، Haffer Q و Holladay استفاده مي‌شود كه در آن ELP به عنوان عملكردي از KR مي‌باشد، در حالي كه در فرمول Haigis از الگوي متفاوتي جهت ELP و از طول محوري چشم و عمق اتاق قدامي استفاده مي‌شود و شعاع قرنيه در اين مورد كاربرد ندارد. با روش استاندارد و استفاده از KR پس از ليزيك، قدرت لنز داخل چشمي معمولاً كم‌تر از حد تخمين زده مي‌شود در نتيجه بيمار به دوربيني پس از عمل آب‌مرواريد مبتلا مي‌شود. اين مطالعه در مورد تغييرات پس از ليزيك نزديك‌بيني و نحوه تصحيح آن‌ها هنگام محاسبه لنز داخل چشمي بحث مي‌كند. PRK نيز تغييراتي مشابه در قرنيه ايجاد كرده و نياز به تصحيح دارد. تعداد خيلي كمي از بيماران پس از ليزيك دوربيني يا كراتكتومي شعاعي (RK) نياز به انجام جراحي آب‌مرواريد دارند كه اين موارد نيز مورد بحث قرار خواهد گرفت.

IOL Power Calculation in Patients with Prior Corneal Refractive Surgery