تاثير تركيبي ورزش‌هاي هوازي و بي‌هوازي بر كيفيت زندگي بيماران همودياليزي

The Combined Effect of Aerobic and Anaerobic Exercises on the Quality of Life in Hemodialysis Patients

زمينه و هدف: با توجه به اثر عوامل تنش‌زاي مختلف برجسم و روان بيماران همودياليزي، در اين مطالعه به منظور مقابله با اثر اين عوامل به تاثير تركيبي ورزش‌هاي هوازي و بي‌هوازي بر كيفيت زندگي اين بيماران پرداخته شد. روش بررسي: اين تحقيق يك مطالعه‌ي نيمه تجربي از نوع قبل و بعد با دو گروه مقايسه بود. نمونه‌هاي پژوهش شامل 74 بيمار بود كه از دو مركز همودياليز وابسته به دانشگاه علوم پزشكي زنجان به روش نمونه‌گيري آسان در سال 1391 انتخاب و با شيوه‌ي تخصيص تصادفي به دو گروه مقايسه تقسيم شده بودند. ابزار گردآوري داده‌ها فرم كوتاه پرسش نامه‌ي كيفيت زندگي در بيماري‌هاي كليوي (KDQOL-sf) بود. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ميانگين و انحراف معيار كيفيت زندگي قبل از مداخله در گروه ورزش‌هاي تركيبي 56/15±7/47 و در گروه ورزش‌هاي هوازي 51/11±1/41 بود. اما بعد از مداخله ميانگين و انحراف معيار كيفيت زندگي در گروه ورزش‌هاي تركيبي به 06/28±1/77 و در گروه ورزش‌هاي هوازي به 78/12±4/56 با اختلاف آماري معناداري افزايش يافت (0001/0 > P). عليرغم تاثير مثبت انجام هر دو نوع ورزش هوازي و تركيبي در افزايش كيفيت زندگي بيماران همودياليزي، تاثير انجام ورزش تركيبي حين دياليز در بالا بردن سطح كيفيت زندگي بيماران همودياليزي بيشتر از ورزش هوازي بود. نتيجه گيري: با استفاده از نتايج حاصل از اين پژوهش مي‌توان از ورزش‌هاي هوازي و به‌خصوص ورزش‌هاي تركيبي در حين همودياليز جهت افزايش كيفيت زندگي بيماران همودياليزي استفاده نمود. واژگان كليدي: همودياليز، كيفيت زندگي، ورزش هوازي، ورزش بي‌هوازي يا مقاومتي، ورزش تركيبي

Background and Objective: It seems that using a combination of aerobic and anaerobic exercises (resistance exercises) can induce beneficial physical, psychological, and social effects on hemodialysis patients who are encountered with various stressors. This study aimed to determine the effect of combined aerobic and anaerobic exercises on quality of life in hemodialysis patients. Materials and Methods: In this study we used a pre and post semi-experimental design with two comparison groups. The subjects consisted of 74 patients from two hemodialysis centers affiliated to Zanjan University of Medical Sciences. All subjects were randomly allocated into two groups. Kidney Disease Quality of Life-Short Form (KDQOL-SF) was used to assess quality of life in patients with kidney disease. Results: The results showed that the mean and standard deviation of quality of life before the intervention in the combined exercises group was 47.7 ± 15.56 and in the aerobic exercise group was 41.1 ± 11.51. But after the intervention, the mean and standard deviation of quality of life in the combined exercises group increased to 77.1±28.06 and in the aerobic exercise group increased to 56.4 ± 12.78 indicating significant differences between the two groups (P < 0.0001). Both aerobic and combined exercises increased quality of life in hemodialysis patients. Though, the effect of the combined exercises during the hemodialysis was outstanding in enhancing quality of life in hemodialysis patients in comparison to aerobic exercises alone. Conclusion: The results of this study suggest that the aerobic exercises, especially combined exercises in hemodialysis patients may lead to an increase in their quality of life. Keywords: Hemodialysis, Quality of life, Aerobic exercise, Anaerobic exercise, Combined exercise