اميدواري و مشكلات روانشناختي در سالمندان

Hopefulness and Mental Disorders in the Elderly

زمينه و هدف: دوري از محيط آشناي خانه و حمايت‌هاي خانوادگي در كنار ضعف توانايي‌ها و مهارت‌ها و فقدان‌هاي دوران پيري، مي‌تواند زمينه‌ي ابتلا به مشكلات رواني را براي سالمندان ساكن خانه‌ي سالمندان فراهم نمايد؛ لذا ضروري است به دنبال شناسايي و تقويت عواملي باشيم كه آسيب‌پذيري سالمندان را در برابر اين مشكلات كاهش دهد. يكي از عوامل موثر و مغفول مانده در اين زمينه اميد است. از اينرو هدف پژوهش حاضر بررسي نقش اميد در مشكلات روانشناختي سالمندان ساكن در سراي سالمندان بود. روش بررسي:60 سالمند (28 زن و32 مرد) فاقد مشكلات حاد جسماني و شناختي از خانه‌هاي سالمندان شهر زنجان به روش تمام سرشماري با استفاده از آزمون‌هاي جمعيت شناختي، اميدواري اشنايدر و SCL 90-R مورد آزمون قرار گرفتند. يافته‌ها: تحليل داده‌ها با استفاده از روش‌هاي آماري همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون، روابط معنادار اميد كلي، اميد راهبردي و اميد عاملي را با ضريب كلي علايم مرضي و برخي از ابعاد آن نشان داد. مشخص شد كه اميد عاملي، راهبردي و كلي سهم معنادار و نسبتا بالايي از واريانس ضريب كلي علايم مرضي و ابعاد افسردگي، جسماني سازي، اضطراب، خصومت و افكار پارانوييد (به ترتيب 7، 7، 14، 9، 21 و 5/17 درصد) را تبيين مي‌نمايند. با توجه به علامت ضرايب بتا مشخص شد كه هرچه نمرات آزمودني‌ها در متغيرهاي پيش‌بين اميد بالاتر باشد ميزان علايم مرضي ذكر شده در آن‌ها كمتر بوده، از سلامت روان بالاتري برخوردارند. نتيجه‌گيري: اميدواري به آينده از طريق تحمل‌پذير كردن شرايط موجود به عنوان پاسخي موثر به عوامل تنش‌زا در نظر گرفته مي‌شود و آسيب‌پذيري سالمندان را نسبت به مشكلات رواني كاهش مي‌دهد. واژگان كليدي: سالمند، مشكلات رواني، اميد، سراي سالمندان

Background and Objective: Staying away from the familiar surroundings and family supports, along with weaknesses in capabilities, skills and aging- related failures can lead to mental problems in the elderly residing in nursing homes. Therefore, it is necessary to identify and strengthen the factors that reduce the old people’s vulnerability to these problems. One of the factors neglected in this area is hope. Hence, the aim of the present study was to examine the role of hope in mental problems of the elderly residing in nursing homes. Materials and Methods: In this descriptive- correlational study, 60 elderly (28 females and 32 males) with normal IQ, without severe physical and cognitive problems from the nursing homes of Zanjan city were selected by using full census method. The data was collected using demographic researcher-made questionnaire, Snyder hopefulness and SCL-90-R measures. Results: Data analysis using Pearson correlation coefficient and multivariate linear regression indicated significant relationship in general, operative and strategic hope and GSI and some of its dimensions. Operative, strategic and general hope exhibited significant and relatively high variance in GSI and dimensions of depression, somatization, anxiety, hostility and paranoid (7, 7, 14, 9, 21 and 17.5%, respectively). Beta coefficients showed that higher scores in predictive variables led to lower mental problems and better mental health in the elderly. Conclusion: Hopefulness toward the future through strengthening forbearance of the existing circumstances, is regarded as a key element in facing stressful situations and reduces the elderlys’ vulnerability to mental disorders. Keywords: Elderly, Mental difficulty, Hope, Nursing homes