تفسير تنزيلي در بوته نقد با تاكيد بر تفسير الحديث

A Critique of the Gradual Interpretation with Emphasis on Hadith Commentary

يكي از رويكردهاي تفسير قرآن، تفسير تنزيلي است. مفسران شيعه تاكنون تفسير كاملي بر اين مبنا تدوين نكرده‏اند. اما مفسران اهل‏سنت (آل‏غازي و دروزه) به آن پرداخته‏اند. برخي انديشمندان، آن را براي بازسازي تاريخ اسلام و برخي براي فهم بهتر قرآن لازم شمرده‏اند و برخي آن را روش منحصر به فرد دانسته و ساير تفاسير را تخطيه كرده‏اند. هدف نويسنده نشان دادن عدم تفوق تفسير تنزيلي بر تفسير ترتيبي است. اين مقاله از نوع پژوهش‏هاي بنيادي است و نگارنده به روش تحليل محتوا و توصيف و تحليل منابع كتابخانه‏اي، به اثبات مدعاي خود پرداخته است. نتيجه بررسي اين است كه با توجه به عدم امكان تبيين دقيق ترتيب نزول آيات و حتي سوره‏ها و عدم تاكيد پيشوايان دين عليهم‏السلام به تحقق اين نوع تفسير و برتري آن و...، برخي ضعف‏هاي تفسير الحديثِ دروزه و...، تفسير تنزيلي به‏عنوان نوآوري و ابتكار در تفسير پذيرفته شده است، ولي برتري آن بر تفسير ترتيبي قابل اثبات نيست.

Gradual interpretation is one of the approaches to the Quran commentary. Up to now, Shia interpreters have not compiled a complete commentary based on this approach. Sunni interpreters (Al Qazi and Druze), however have dealt with it. Some thinkers have considered it necessary for reconstructing the history of Islam and some have deemed it necessary for a better understanding of the Quran. Some have considered it as a unique approach and denounced the other commentaries. The writerʹs aim is to show that gradual interpretation is not superior to ordinal interpretation. This paper is a fundamental type of research, and the author proves his claim through a content analysis method and descriptive and library–based approach. The paper concludes that, considering the impossibility of determining the exact order in which the verses and the chapters were revealed and not emphasizing on the certainty of this kind of interpretation and superiority, etc by religions leaders, some consider the drawbacks of Druzeʹs Hadith interpretation and gradual interpretation as a kind of innovation and novelty in interpretation but its advantage over ordinal interpretation is not provable.