عنوان مقاله :
اختياري بودن عدالت اجتماعي و آثار آن در قرآن كريم
عنوان فرعي :
The Voluntary Property of Social Justice and Its Effects in the Noble Quran
پديد آورندگان :
صادقي، حسن نويسنده كارشناس ارشد تفسير و علوم قرآني موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني قدسسره ,
اطلاعات موجودي :
ماهنامه سال 1393 شماره 199
كليدواژه :
duty , محبّه الله , Determinism , Free choice , social oppression , اختيار , المحبّه , social justice , تكليف , جبر , ذكر الله , سبُل تقويه ذكر الله , ظلم اجتماعي , عدالت اجتماعي
چكيده فارسي :
افزون بر دلايل فطري و عقلي، بر اساس آيات قرآن، انسان در كارهاي خود اختيار دارد كه يكي از مهمترين كارهاي او برقراري عدالت اجتماعي است. اين مبنا آثار گوناگوني دارد كه از مهمترين آنها ميتوان به لزوم تلاش براي عدالت اجتماعي و ضرورت كوشش براي رهايي از ظلم اجتماعي اشاره كرد.
اين نوشتار، كه با روش توصيفي ـ تحليلي نگارش يافته، اختياري بودن عدالت اجتماعي را در آيات قرآن كريم را مورد بررسي قرار داده است. چنين آثار مهم آن را با شواهد قرآني بيان كرده و ديدگاه اشاعره را كه به جبر در افعال و عدالت اجتماعي بهعنوان يكي از مصاديق مهم آن عقيده دارند، مورد نقد قرار داده است.
چكيده لاتين :
In addition to the innate sense and rational evidence, some Quranic verses prove that man has free choice to perform acts, one of the most important of which is administering social justice. This principle has different effects, and the necessity of attempting to administer social justice and be free from social oppression can be referred to as one of the most important of these effects.
Using a descriptive-analytical method, the present paper investigates the voluntary property of social justice in the Quranic verses. It also explains its important effects by citing evidence from the Qurʹan, and criticizes Ashʹaritesʹ views particularly the idea of determinism in acts and social justice as one of the main instances of their thoughts.
چكيده عربي :
الذكر يعني الالتفات مرّهً اخري الي امرٍ يعلم به الانسان ويعرفه بعد ان اصبح غافلاً عنه، وهو من وظايف قلب الانسان الذي يعدّ القوّه المركزيه لاداركاته وعواطفه واحاسيسه. والذكر قد يكون احياناً غير اراديٍّ لدي الانسان، كما انّه لو حاول ان يحذف شيياً من ذهنه فانّه لا يمكن ان ينساه.
انّ مستوي ذكرنا لمعلوماتنا يرتبط بمدي حبّنا وبغضنا لها، اذ لو كان الحبّ والبغض المرتكزان في اذهاننا لامرٍ ما بمستوي طبيعي فسوف ننساه بسرعهٍ، ولكنّهما ان كانا شديدين فهذا الامر سوف لا يفارق ذهننا ابداً؛ وعلي هذا الاساس فانّ ضعف ايماننا بالله تعالي وقلّه محبّتنا له يوديان الي الغفله عنه ونسيانه، الا انّه مع قوّه ايماننا به وزياده محبّتنا له فلا يمكن لايّ عاملٍ ان يوثّر سلباً علينا ويجعلنا نغفل عنه جلّ شانه.
امّا عباد الله المخلصون الذين لا ينفكّون عن ذكر الله تعالي فانّهم حتّي وان يعرض عليهم امرٌ يجعلهم غافلين عن هذا الذكر، فانّه تبارك وتعالي سوف يهيّي لهم الوسايل اللازمه للخروج من هذه الغفله والالتفات اليه.
اطلاعات موجودي :
ماهنامه با شماره پیاپی 199 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان