گونه شناسي وجود حجت حي با تاكيد بر دو واژه مُنذر و هاد

Typology of the Existence of a Living Proof of Allah with an Emphasis on the Words “Warner” and “Guide”

موضوع بسيار مهم امامت و پيشوايي جامعه مطلبي نيست كه قرآن مجيد از كنار آن به سادگي عبور كرده و به آن نپرداخته باشد. از اين رو، آيات متعددي از كتاب الاهي، زواياي مختلف اين موضوع را مورد بحث قرار داده و در عرصه‌هاي گوناگون آن اصول، قواعد و معارف متنوعي را ارايه فرموده است. ازجمله اين قواعد، تاكيد بر ضرورت حضور امام و هادي در هر زمان است. اين مقاله در صدد ترسيم يكي از اين قواعد اساسي با استناد به جمله «اِنَّمَا اَنتَ مُنذِرٌ وَ لِكلُ‏ِّ قَوْمٍ هَاد» از آيه 7 سوره رعد است. در اين نوشتار، با بررسي و نقد آراي مفسران در اين زمينه و ارايه ديدگاهي نو با استناد به آيات قران و ديگر منابع، موضوع را بررسي مي‌كنيم.

The very important issue of Imamate and leadership of community is not something that the Holy Quran passes by it easily and does not deal with it. Hence, several verses in the Book of God has discussed this issue from different angles and has presented a variety of principals, rules and realized knowledge in different areas. Among these rules is the emphasis on the necessity of the presence of Imam and the guide at any time. This article seeks to draw one of these basic rules with reference to the 7th verse of the surah of Ra’ad: « اِنَّمَا اَنتَ مُنذِرٌ وَ لِكلُ‏ِّ قَوْمٍ هَاد». The present paper investigates the reviews and critics of commentators in this regard and presents a new approach with reference to Quranic verses and other resources.