تاملاتي در خصوص آينده اتحاديه اروپا در پرتو بحران موجود

Reflections on Future Outlook of European Union in View of Current Crisis

بحران مالي اخير اروپا با ايجاد شكاف در ميان دولت‌هاي عضو، پايه‌هاي همگرايي را سست كرده است؛ به گونه‌‌اي كه بسياري از صاحب‌نظران آينده روشني را براي اتحاديه اروپا متصور نمي‌بينند. مقاله حاضر در پاسخ به اين پرسش كه روند همگرايي اروپايي به لحاظ اقتصادي و سياسي در شرايط موجود، چه مسيري را طي خواهد كرد، ابتدا اين فرضيه را مطرح مي‌كند كه پيشرفت روند همگرايي در اروپا با بهبود وضعيت اقتصادي اروپا همبستگي مثبت دارد و در نتيجه آينده اتحاديه اروپا به بهبود كامل، نسبي، ثابت ماندن يا به وخامت گراييدن وضعيت اقتصادي اروپا ارتباط پيدا مي‌كند. در اين رابطه مي‌توان سناريوهاي مختلفي را مد نظر قرار داد كه در اين مقاله تنها به اجمال به آنها پرداخته خواهد شد. در كنار اين فرضيه اصلي، با توجه به عدم پيشرفت همگرايي سياسي در اتحاديه اروپا، اين فرضيه فرعي نيز مطرح مي‌شود كه شرايط ژيوپليتيك جديد پس از فروپاشي بلوك شرق و از ميان رفتن خطر و تهديد مشترك، مانع اصلي پيشرفت همگرايي سياسي است. نويسنده مي‌كوشد با بهره‌گيري از سه منطق نتيجه‌گرايي، تناسب و توجيه و ارايه تحليلي روندنما از دوره‌هاي مختلف شكل‌گيري همگرايي در اتحاديه اروپا به آزمون اين فرضيه‌ها بپردازد. يافته‌هاي اين مقاله حكايت از پيشرفت روند همگرايي اقتصادي در شرايطي دارد كه وضعيت اقتصادي شكوفا بوده و يا دست كم تثبيت شده باشد و شاخص‌هاي اقتصادي نشان از بحران نداشته باشند. بر اساس سه منطق مورد استفاده در تبيين اين فرضيه، در چنين شرايطي منافع اعضا تامين مي‌گردد، بر اثر همبستگي به وجود آمده هويتي شكل مي‌گيرد كه تعيين‌كننده رفتار اعضاست و اختلاف نظرهاي موردي در زمينه‌هاي خاص طي فرايند مشورتي و با در نظر داشتن اين استدلال كه ادامه روند همگرايي بهترين گزينه موجود است، حل و فصل مي‌گردد.

The ongoing financial crisis in Europe has weakened convergence among the European Union member states and many analysts believe that the future outlook of the union is bleak. The present paper aims to answer the question about the future perspective of economic and political convergence in Europe. It assumes that a progress in European convergence is related to improved economic situation of the bloc. As a result, future outlook of the European Union will depend on total or partial improvement as well as stabilization or worsening of the economic situation in Europe. Various scenarios can be considered in this regard which have been briefly discussed here. In addition to the main hypothesis, the paper also raises a secondary hypothesis according to which new political conditions following the collapse of the Eastern bloc and the elimination of the common threat posed to its member states are major impediments to political convergence in Europe. The author banks on the logics of consequentialism, proportion and justification to provide a process-based analysis of the outlook of future convergence in the European Union. The findings indicate that any advance in economic convergence in Europe will depend on a prosperous, or at least stabilized, economic situation when economic indices would not point to crisis. According to three kinds of logics used to explain this hypothesis, it is under such conditions that the member states can meet their interests. The resultant solidarity among them will give birth to a single identity which determines the behavior of the member states. They will subsequently settle their disputes in specific fields through consultations taking into account that the continuation of convergence process is the best possible option. On the contrary, under conditions of economic crisis, the interests of various member states contravene and subsequent divergence harms the single European identity. When differences become profound enough, some members will stop on the course to convergence or even consider getting out of the union.