بررسي و مقايسه آگاهي نحوي در كودكان فارسي‌زبان طبيعي و خوانش‌پريش

The comparison of syntactic awareness in normal and dyslexic Persian- speaking children

هدف: يكي از زمينه‌هاي مورد توجه در علم ميان رشته‌اي روان‌شناسي زبان، مقايسه توانايي‌هاي زباني كودكان طبيعي و كودكاني است كه در برخي جنبه‌هاي زباني مانند خواندن با دشواري مواجه اند. پاره‌اي از پژوهش‌ها نشان مي‌دهند كه كودكان خوانش‌پريش علاوه بر نقص در پردازش واج‌شناختي در آزمون‌هاي نحوي، به‌ويژه ساختارهاي پيچيده نحوي، ضعيف‌تر از كودكان طبيعي عمل مي‌كنند. هدف اين مقاله، بررسي و مقايسه آگاهي نحوي كودكان طبيعي و خوانش‌پريش پايه هاي دوم و سوم ابتدايي در زبان فارسي است. روش: بدين منظور 20 دانش‌آموز خوانش‌پريش و 40 دانش‌آموز طبيعي دختر پايه دوم و سوم ابتدايي از طريق آزمون آگاهي نحوي كه شامل دو زيرآزمون قضاوت دستوري و تصحيح جملات بود ارزيابي شدند. در زيرآزمون‌هاي مذكور توانايي قضاوت دستوري و تصحيح جملات ساده و موصولي از نوع فاعل-فاعل بررسي شد. شاخص‌هاي نحوي مورد مطالعه در اين جملات عبارت بودند از مطابقت فعل و فاعل به لحاظ ’شخص‘، ’شمار‘ و ’شخص و شمار‘. يافته ها: بررسي و تحليل داده‌ها نشان داد كه كودكان خوانش‌پريش در كل آزمون آگاهي نحوي و هر يك از زيرآزمون‌هاي آن ضعيف‌تر از كودكان طبيعي عمل مي كنند و ميزان خطاهاي آنها بيشتر است. تحليل آماري آزمون تي مستقل حاكي از آن بود كه تفاوت عملكرد كودكان خوانش پريش و كودكان طبيعي در كل آزمون نحوي كاملاً معنادار است. از سوي ديگر، مقايسه داده‌ها به لحاظ رشدي نيز نشان دهنده آن بود كه عملكرد كودكان پايه سوم ابتدايي هر دو گروه هم در كل آزمون و هم در هريك از زيرآزمون‌ها بهتر از عملكرد كودكان پايه دوم ابتدايي است. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه كودكان خوانش‌پريش فارسي زبان نياز دارند علاوه بر آگاهي واج‌شناختي در زمينه آگاهي نحوي نيز تقويت شوند.

Introduction: The comparison of verbal abilities in normal and dyslexic children is one of the most important issues in the interdisciplinary field of psycholinguistics. Evidence shows that dyslexic children not only have poor phonological processing, but also show compromised performance in complex syntactic processing tests as compared with normal children. This study aims to investigate and compare the syntactic awareness of normal and dyslexic Persian-speaking elementary school students. Method: Subjects were 60 elementary school second and third graders (mean age of 8.6 years), including 40 normal and 20 dyslexic children, who were evaluated by syntactic awareness test which included two subtests i.e. grammaticality judgment test and a sentence correction test. Two types of syntactic structures were evaluated including simple sentences and complex sentences with relative clauses. The complex sentences were of subject-subject type. The children were assessed to recognize the grammatical category of subject-verb agreement based on “person”, “number” or both “person and number” in the sentences. Results were described and analyzed using the descriptive and inferential statistical methods. Results: Our analysis revealed a lower performance in dyslexic children compared to normal subjects both in the whole test and in each subtest. Dyslexic children made more mistakes. Based on the independent t test, there was a significant difference between normal and dyslexic children with regard to their performance. On the other hand, third graders had better performance compared to second graders in both groups. Conclusion: Current findings propose that further to phonological awareness, the syntactic ability of Persian-speaking dyslexic children needs to be improved.