باستان‌سنجي، راه ارتباطي علوم طبيعي و باستان شناسي

باستانشناسان با بررسي بقاياي به‌جا مانده از گذشتگان به‌دنبال درك انديشه و فرهنگ انسانهايي هستند كه اين اشيا را ساختهاند. گذشته از آن بسياري از مشكلات و مسايلي كه انسان امروز با آن روبروست، ريشه در گذشته دارد و تنها با شناخت اين گذشته است كه ميتوان در برنامهريزيهاي درازمدت راه حلي براي برخي از اين مسايل به دست داد. كافي است نگاهي به پاكتراشي جنگلهايي داشت كه براي گسترش كشاورزي يا تامين سوخت جهت ذوب فلزات از هزارههاي گذشته تاكنون از ميان رفتهاند، پيامدهاي آن را درك كرد و از گسترش آن جلوگيري نمود. از سوي ديگر باستانشناسي با مطالعه فناوريهاي گذشته ميتواند راهحلهايي كه گذشتگان براي حل مسايل پيش رو داشتهاند را حلاجي كند، شايد انسان امروزه نيز بتواند از آنها بهره جويد. مثالي از اين دست فناوري حفر قنوات است كه پيشينيان ما در كشوري كم آب براي حل مسيله خشكسالي ارايه دادهاند يا چگونگي ساخت لعاب زرين فام براي پوشش كاشي و سفال، كه امروزه معلوم شده است ذرات به كار رفته در تركيبات اين لعاب ابعادي در حد نانومتر دارند . در اين راه اما، باستان شناسان نياز به كمك متخصصان رشتههاي ديگر دارند تا بتوانند از همه جوانب به بررسي جوامع و استفرارهاي كهن مانند شناسايي روابط تجاري و اقتصادي، راههاي بازرگاني، تعيين زمان پيدايش و پيشرفت فناوري هاي مختلف و چگونگي بسط و گسترش منطقهاي آنها، زمان پيدايش فرهنگها و چگونگي تداخل و نفوذ آنها در يكديگر، نوع رژيم غذايي، بيماريها، روابط خويشاوندي و مباحثي از اين دست بپردازند. هدف از همه اين مطالعات بازسازي كامل تاريخچه يك جامعه، ساختار سياسي، اجتماعي، فرهنگي ، اقتصادي، سطح پيشرفت علمي و هنري آن است تا با تكيه بر اين آگاهي بتوان براي آينده برنامهريزيهاي بهتري داشت.