مطالعه و بررسي اثرات چراي مستمر روي ويژگي‌هاي اكولوژيك گياه Juncus maritimus Lam.

Investigating the effects of frequent grazing on the ecological traits of Juncus maritimus Lam.

شناسايي گونه‌هاي مرتعي و آشنايي بيشتر با خصوصيات اكولوژِيكي آنها به مديريت مرتع كمك شاياني مي‌كند. هدف اين مطالعه بررسي اثرات برش بر روي ويژگي‌هاي اكولوژيكي گونه مرتعي . Juncus maritimus Lamمي‌باشد. آزمايش در قالب فاكتوريل با طرح كامل تصادفي 4 تيمار و10 تكرار انجام گرديد. اين آزمايش از تاريخ شروع تا برداشت نهايي 9 هفته طول كشيد. تمام قسمت‌هاي هوايي گياه مورد مطالعه در چهار تيمار برش، برش مكرر (هر هفته‌ يك‌بار)، برش متوسط (هر 2 هفته ‌يك‌بار)، برش كم (هر 4 هفته‌ يك‌بار) و تيمار شاهد (برش فقط در پايان آزمايش) طي برنامه‌ريزي منظم از ارتفاع 6 سانتي‌متري بالاي سطح خاك گلدان‌ها قطع شدند. نتايج نشان داد كه وزن ماده خشك كل و وزن ماده خشك ريشه در گياه موردنظر در اثر تكرار برش كاهش پيدا كرده است. تغيير در وزن ماده خشك در اثر برش تغييراتي را در تخصيص ماده خشك در اين گياه به‌همراه دارد. بنابراين تخصيص ماده خشك كمتر در ريشه گياهان قطع‌شده نسبت به گياهان قطع‌نشده مشاهده شد. مشاهدات صورت‌گرفته از تحقيق به‌عمل‌آمده نيز نشانگر آن مي‌باشد كه تنش ناشي از برش در تيمارهاي مختلف بر روي ميزان ماده خشك كل، قسمت‌هاي هوايي و زميني، تعداد پنجه‌زني و طول كل ريزوم اثرگذار بوده و اين ويژگي‌ها در تيمارهاي برش با تيمار شاهد داراي اختلاف معني‌دار مي‌باشد. به‌طور كلي گونه مورد مطالعه در برابر تنش وارده ناشي از برش (چراي دام)، قادر به بازسازي اعضاي ازدست‌داده خود مانند برگ نمي‌باشد.

The identification of rangeland species and getting more information about their ecological traits substantially help range management. The present study aims to investigate the impact of cutting on the ecological traits of juncus maritimus. The experiment was carried out during a 9-week period, following a completely randomized factorial design with four treatments and 10 replications. All of the aboveground organs in the plant under the study were cut 6 cm above pots’ soil surface in four cutting treatments, i.e. frequent cutting (once a week), moderate cutting (once every 2 weeks), limited cutting (once every 4 weeks), and control (cutting just at end of the experiment). The results indicated that repeating the cutting treatment reduced total and root dry matter weights of the plant. Changes in dry matter weight resulted in some changes in plant dry mater dedication. Accordingly, the least amount of dry matter dedication was obtained from the roots of cut plants compared to the control ones. The findings also indicated that the cutting stress resulting from the cuts in different treatments had a significant effect on the amount of total dry matter, shoot and roots organs, tillering, and the total rhizome length. These traits in the cutting treatments significantly differed from those of the control group. Generally speaking, the species under study was unable to regenerate its defoliated organs against cutting (i.e. livestock graze).