درنگي بر آواشناسي فاصله‌ي آيات در سوره نبا

The Phonetics of the Verses Rhyme In Nabaa Surah

چكيده : قرآن، سبك و اسلوب بي همتايي از نظر نظم تعابير، و روش ممتازي از لحاظ تركيب الفاظ را در بر دارد كه عرب‌ها پيش از نزول قرآن كريم با چنين سبك و نظمي آشنايي نداشتند؛ و با اينكه آنان اهل فصاحت و بيان، و سواركاران عرصه بلاغت و گفتار بودند اين سبك و اسلوب براي آنها نامانوس تجلي يافت. معجزه بودن قرآن از جهات مختلف، قابل بررسي است؛ يكي از آنها اعجاز ادبي و بياني مي‌باشد كه ابعاد گوناگون جنبه‌هاي ظاهري و ساختاري الفاظ قرآن را در بر مي‌گيرد كه بدون شك موسيقي و نظم آهنگ قرآن در پرتو برخي آرايه هاي زباني از جمله رعايت فواصل است. اين پژوهش فاصله آيات سوره نبا را مورد تحليل قرار داده و به واكاوي مقاطع صوتي آن به گونه آماري پرداخته و بدين دريافت رسيده است كه با تغيير مضمون آيات، حروف روي فاصله دگرگون مي‌شود و با تغيير سير خطاب، مقطع صوتي، از مغلق به مفتوح گرايش مي‌يابد.

Abstract: Quran has a unique style in terms of rhyme of expressions and an excellent method regarding the words combination. Arabs were not familiar with such style and rhyme before the descent of the Quran despite the fact that they were proficient rhetoric and oration. This style was strange for them. We can analyze the Quranic miracles from different perspectives. One the miracles is its literature and expression and includes different dimensions of structural and exterior aspects of the words. Undoubtedly the Quranic rhyme and music are because of some of the linguistic variables such as rhyme. This study has analyzed rhyme in Nabaa sursh and its phonetic levels were analyzed statisticly. It was found that the change in themes of the verses, resulted in the change of the letters on rhyme. And the change of style of addressing the phonemic aspect changed the patent to stiff.