تعيين تعداد بهينه ابزارهاي محدود كننده نيرو در بهبود رفتار خرابي شبكه‌هاي دولايه تخت فضاكار

Determining Optimum Number Force Limiting Devices in Improving Collapse Behavior of Double Layer SPACE GRIDS

براي بهبود رفتار خرابي شبكه‌هاي دولايه فضاكار، دو روش بهبود توزيع نيروها و بهبود شكل پذيري وجود دارد. در روش بهبود شكل‌پذيري، با اعمال تمهيداتي مانند استفاده از ابزار محدود كننده نيرو براي جلوگيري از كمانش عضو فشاري، رفتار سازه به رفتار شكل‌پذير تبديل خواهد شد، بنابراين تاثير تعداد ابزار محدود كننده نيرو (FLD) در بهبود رفتار خرابي شبكه‌هاي دولايه فضاكار تا حدي موثر است كه شكل‌پذيري و ظرفيت باربري سازه به طور چشمگيري افزايش يابد. در اين مقاله تاثير تعداد بهينه ابزارهاي محدود كننده نيرو در بهبود رفتار خرابي شبكه‌هاي دولايه فضاكار با توجه به اينكه تعداد ابزارهاي محدود كننده تا چه حدي بر افزايش شكل‌پذيري و ظرفيت باربري شبكههاي دو لايه فضاكار موثر واقع مي‌باشند، مورد بررسي قرار گرفته است.

There are two methods of force distribution and ductility improvement for improving collapse behaviour of double-layer space grids. In the method of ductility improvement, by applying strategies like using force limiting devices for preventing buckling of stress device, structure behaviour will change into ductility behaviour, so the impact of the number of force limiting devices in improving double-layer space grids collapse behaviour is effective until ductility and bearing capacity of structure has a considerable increase. In this article, the optimum effect of force limiting devices number in improving double-layer space grids collapse behaviour is considered according to the effectiveness of limiting devices in increasing ductility and bearing capacity of double-layer space grids from their aspect of number.