بررسي تحليلي خاستگاه‌هاي ادبي و زبانشناختي بحث«زبان قرآن» در دوره معاصر

An Analysis of the Literary and linguistic origins of the Language of the holy Quran in contemporary era

چكيده: در شكل گيري بحث زبان قرآن بايد دوجريان را از يكديگر تفكيك نمود. يك، جريان اصيلي كه از همان دوران نزول آغاز و تا به امروز ادامه داشته و آثار و پيشينه قابل توجهي را به خود اختصاص داده است. ديگر، جرياني كه عمدتا از فضاي ادبي و فلسفي غرب برخاسته و توسط مستشرقين و روشنفكران مسلمان وارد حوزه مباحث قرآني شده است. پژوهش حاضر به جريان دوم مي پردازد. دو خاستگاه عمده در محدوده اين بحث قابل طرح است: خاستگاه هاي ادبي و زبانشناسي،خاستگاه هاي ادبي - فلسفي. شيوه ما در اين پژوهش تحليلي توصيفي بوده و با استفاده از منابع كتابخانه اي صورت گرفته است.

Abstract: In the development of the discussion of the Language of the Quran, two codes of conducts should be distinguished. The first is the noble and genuine one starting from the early revelation and continuing to contemporary era. This trend yielded outstanding outcomes and literature. The second code of conduct originated from western literary and philosophical atmosphere and brought into area of Quranic discussion by Orientalists and Muslim intellectuals. The present study, investigates the second trend. This code of conduct has enjoyed two origins literary/linguistic and literary/philosophical origins. The study has assumed a descriptive- analytic approach through a literary search.