گفتمان‏هاي مسلط جامع ‏ي ايراني در سينماي اصغر فرهادي با نگاهي به دو فيلم «چهارشنبه‏سوري» و «جدايي نادر از سيمين»

Dominant discourses in iranian soviety in the films by asghar farhadi

مقاله‏ي حاضر با طرح اين پرسش كه «گفتمان‏هاي جامعه‏ي ايراني در سينماي اصغر فرهادي كدامند و چگونه بازنمايي شده‏اند؟» به تحليل و بررسي دو فيلم از اين كارگردان سينماي ايران يعني «چهارشنبه‏سوري» (1384-1383) و «جدايي نادر از سيمين» (1389) مي‏پردازد. براي رسيدن به اين مقصود، نظريه‏ي گفتمان ارنستو لاكلا و شانتال موف ، به‏عنوان چارچوب تحليل انتخاب شده است. نتايج اين تحليل نشان مي‏دهد كه فرهادي با نگاهي همدلانه به همه‏ي سوژه‏ها مي‏كوشد بدون هر گونه سوگيري، برجسته‏سازي و حاشيه‏راني، تصويري واقع‏گرايانه از گفتمان‏هاي مطرح در جامعه‏ي ايران امروز را به نمايش بگذارد. در عين حال، تضادها و تخاصمات موجود در ميان گفتمان‏هاي رايج در جامعه را به تصوير مي‏كشد.

This article, raising this question that “what are the Iranian society discourses in Asghar Farhadi’s movies and how they are represented?” is an analysis and study of two movies by this director, “Fireworks Wednesday” (2006) and “A Separation” (2011). In order to do this, Ernesto Laclau and Chantal Mouffe’s discourse theory has been chosen as the theoretical framework. The results show that Farhadi, having a sympathetic view towards social subjects, without any partiality, highlighting or marginalization, is trying to represent a realistic picture of prominent discourses of Iranian society, while he is representing differences and conflicts of these discourses.