شماره ركورد :
681439
عنوان مقاله :
بررسي رابطه ويژگي‌هاي شخصيتي و سلامت رواني با سرخوردگي زناشويي در زوجين
عنوان فرعي :
The Relationship between Personality Characteristics, General Health, Contextual Factors, and Marital Dissatisfaction of Couples
پديد آورندگان :
كوهي ، سمانه نويسنده 1- كارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران Koohi, Samaneh , اعتمادي ، عذرا نويسنده 2- استاديار مشاوره خانواده، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران Etemadi, Ozra , فاتحي زاده ، مريم نويسنده 3- دانشيار مشاوره خانواده، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران Fatehizadeh, Maryam
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1393 شماره 6
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
14
از صفحه :
71
تا صفحه :
84
كليدواژه :
contextual factors , marital disaffection , سرخوردگي زناشويي , Mental health , سلامت رواني , عوامل زمينه‌اي , ويژگي‌هاي شخصيتي , personality characteristics
چكيده فارسي :
سرخوردگي زناشويي، كاهش تدريجي دلبستگي عاطفي است كه شامل كاهش توجه نسبت به همسر، بيگانگي عاطفي و افزايش نوعي احساس بي‌علاقگي و بي‌تفاوتي نسبت به همسر است. هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه ويژگي‌هاي شخصيتي و سلامت رواني با سرخوردگي زناشويي بود. روش پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه زوجين ساكن شهر اصفهان در سال 88 بودند كه حداقل سه سال از ازدواج آن‌ها گذشته باشد. نمونه پژوهش 200 نفر(100زن و 100 شوهر) بودند كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي از نواحي مختلف شهر اصفهان انتخاب شدند. فرضيه پژوهش عبارت بود از: ويژگي‌هاي شخصيتي، سلامت رواني و عوامل زمينه‌اي، سرخوردگي زناشويي را پيش‌بيني مي‌كند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش مقياس سرخوردگي زناشويي، پرسشنامه پنج عاملي شخصيت (فرم كوتاه)، پرسشنامه سلامت عمومي و پرسشنامه عوامل زمينه‌اي بودند. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه بين سرخوردگي زناشويي و ويژگي‌هاي شخصيتي در ابعاد برون‌گرايي و توافق‌پذيري رابطه مثبت معناداري (13/0=2R ، 36/0=R، 01/0P < ) وجود داشت. بين سرخوردگي زناشويي و سلامت رواني در عامل اضطراب رابطه مثبت معناداري (10/0=2R، 32/0=R، 01/0P < ) وجود داشت. بين سرخوردگي زناشويي و عوامل زمينه‌اي در متغيرهاي مدت ازدواج و وضعيت اقتصادي رابطه مثبت معناداري (10/0=2R، 32/0=R، 01/0P < ) وجود داشت. در پايان، براساس نتايج تحقيق پيشنهادهايي براي كاهش سرخوردگي زناشويي زوجين ارايه گرديد.
چكيده لاتين :
Marital disaffection is the gradual loss of an emotional attachment, including a decline in caring about the partner, an emotional estrangement, and an increasing sense of apathy and indifference toward one’s partner. The aim of this research was to determine the relation between personality characteristics, general health and marital disaffection. The research procedure was correlational. The populations were consisted of all couples in Isfahan (1388) with the age of marriage being at least three years. Subjects were 200 couples (100 male and 100 female) who were randomly selected using multi-stage cluster sampling. Research hypotheses were that personality characteristics, general health and contextual factors predict marital disaffection. The measures were comprised of Marital Disaffection Scale, Big-Five Factor Questionnaire (short form), General Health Questionnaire and Contextual Factors Questionnaire. Data were analyzed using pearson correlation method and step by step regression analysis. The results showed that there were significant relationships between marital disaffection and personality characteristics in subscales of extroversion and agreeableness and general health in the subscale of anxiety. Also there were significant relationships between marital disaffection and contextual factors in subscales of marriage duration and economical status. Finally with regard to the results some suggestions for decreasing of couple’s marital disaffection were made.
سال انتشار :
1393
عنوان نشريه :
پژوهش هاي علوم شناختي و رفتاري
عنوان نشريه :
پژوهش هاي علوم شناختي و رفتاري
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 6 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت